نظرات مردم در مورد فیلترینگ اینترنت و پیامرسانها در ایران بسیار متفاوت و متنوع است، و این موضوع به مسائل سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و شخصی وابسته است. در این متن، به برخی از نظرات و دیدگاههای مختلف مردم در این زمینه اشاره میکنم:
دلایل انتقاد:
-محدودیت آزادی بیان: بسیاری از مردم فیلترینگ را به عنوان ابزاری برای محدود کردن آزادی بیان و انتقاد از دولت میدانند. آنها باور دارند که فیلتر کردن شبکههای اجتماعی و وبسایتهای خبری مانع از تبادل آزاد اطلاعات و نظرات میشود.
-دسترسی محدود به اطلاعات: بسیاری از کاربران بهویژه جوانان، به این مسئله اعتراض میکنند که فیلترینگ باعث محدودیت دسترسی به اطلاعات و منابع آموزشی میشود. آنها به عدم توانایی در دسترسی به اطلاعات معتبر و بهروز اشاره دارند که میتواند در یادگیری و آگاهی جامعه تأثیر منفی بگذارد.
۲. نگرش مثبت:
-حفاظت از فرهنگ: برخی از افراد به طور کلی با فیلترینگ موافق هستند و آن را به عنوان ابزاری برای حفظ فرهنگ و ارزشهای خانوادگی و اجتماعی میبینند. این عده معتقدند که فیلترینگ میتواند از دسترسی به مطالب و محتوای غیرمناسب جلوگیری کند.
-امنیت اجتماعی: برخی کاربران اعتقاد دارند که فیلترینگ به ایجاد امنیت در جامعه کمک میکند و ممکن است از نشر اخبار کاذب و محتوای تفرقهانگیز جلوگیری کند.
۳. استفاده از ابزارهای دور زدن:
-افزایش استفاده از VPN: بسیاری از مردم به رغم فیلترینگ، به استفاده از VPN و ابزارهای دور زدن فیلترینگ روی آوردهاند. این موضوع نشان میدهد که انزجار نسبت به فیلترینگ در بین بخشی از مردم وجود دارد و آنها به دنبال راههایی برای دور زدن این محدودیتها هستند.
۴. تجارب شخصی:
-برخی از کاربران، تجربههای منفی از قطع دسترسی به شبکههای اجتماعی و پیامرسانهایی دارند که برای ارتباطات روزمره و کاریشان ضروری بودهاند. این افراد احساس میکنند که فیلترینگ بر زندگی شخصی، تحصیلات و کار آنها تأثیر نامطلوبی داشته است.
۵. نظر نسل جدید:
-نسل جوان معمولاً نسبت به فیلترینگ دیدگاه انتقادیتری دارد و این اقدام را به عنوان مانعی برای خلاقیت و تبادل ایدهها در دنیای دیجیتال میداند. آنها خواهان دسترسی به امکانات و منابع جهانی هستند و فیلترینگ را محدودکننده میدانند.
نظرات مردم در مورد فیلترینگ اینترنت در ایران بسیار متفاوت و متنوع است. برخی فیلترینگ را به عنوان یک اقدام حفاظتی و فرهنگی میدانند، در حالی که دیگران آن را محدودکننده آزادیهای فردی و حقوق بشر قلمداد میکنند. این تنوع نظرات نشاندهنده پیچیدگی وضعیت اجتماعی و سیاسی در ایران و تأثیر این سیاستها بر زندگی روزمره مردم است.