بعضی اوقات میشه که وقتی توی کسب و کارم دیگه راه حل نمیبینم و وقتی راه حل هست از انجامش میترسم.
الان دو ساله که کسب و کار دارم و وضعیتم هر روز داره از دیروزم بدتر میشه چند روزه دارم به از ایران رفتن فکر میکنم ولی دوس ندارم شکست و قبول کنم یک راه حلی دارم ولی میترسم شروع کنم چون با خودم میگم اگه اینم نشه و فقط دباره چند ماه یا چند سال از وقتمو حروم کنم و تازه دباره بخوام به راه حل فکر کنم و فقط این شکست به چرخه شکستهای من اضافه بشه
این چهارمین کسب و کار شکست خورده منه وقتی دارم فکر میکنم متوجه میشم همش دارم میگم شکست و فقط از این کلمه استفاده میکنم چرا نمیگم تجربه چرا نمیگم فهمیدن اگه چند ماه دیگه از وقتم بره و فقط بفهمم که همه راه ها رو چک کردم ولی نشد، حالا به هر دلیلی مهم نیست تنها چیزی که این وسط مهمه اینه که فهمیدم اشتباهه و تجربه کسب کردم من تجربیاتم رو قبول میکنم ولی شکست رو نه...
