خیلی وقت‌ها در جاهای مختلف شما می‌شنوید که بچه‌های نسل امروز خیلی هوشیارتر و هوشمندتر از نسل‌های قبلی هستند.
من هم که چندی پیش به جلسه اولیا و مربیان در مدرسه دخترم رفته بودم،مشابه این حرف‌ها را از زبان مدیر مدرسه شنیدم.
ایشان در جلسه عنوان کردند که بچه‌های این نسل یا به تعبیر ایشان بچه های نسل آلفا،بسیار در جزئیات و موارد مربوط به آن حواس جمع‌تر و با دقت‌تر از نسل‌های دیگر شدند به طوری که مثلاً اگر هنگامی که در حال مشق نوشتن هستند شما هم در کنارشان مشغول صحبت تلفنی با خواهرتان باشید،تمام مکالمات شما با خواهرتان را مو به مو و نعل به نعل،به خاطر می‌سپارند،به طوری که از خود شما هم بهتر می‌توانند آن را بیان کنند.در حالی که شما فکر می‌کردید آنها حواسشان به نوشتن است و توجهی به شما ندارند!
من هم در آن لحظه یادم آمد که آوید هم دقیقا همینطور است!مثلا حتی اگر در اتاقش باشد و من و مادرش در آشپزخانه مشغول صحبت با یکدیگر باشیم و حرفی بزنیم که به او مربوط باشد یا در آن اسم او را بیاوریم،بلافاصله از اتاق بیرون می آید و پیگیر ماجرا می شود.
یا در مواقعی به صدا ها و نکات ظریفی دقت می کند که من اصلا متوجه آن نشده بودم.
پیش خودم فکر کردم دلیل این مساله چه می تواند باشد؟چون خیلی بعید است که در فاصله یک نسل جهش ژنتیکی اتفاق افتاده باشد!
از لحاظ تغذیه هم شاید تغییرات جزیی برای بچه های این دوره نسبت به قبل رخ داده باشد،اما در حدی نیست که بتواند آنها را در این حد زیاد جزیی نگرتر کرده باشد.
اما به نظرم تغییرات محیط بیرونی برای این نسل و در همین مدت کوتاه فاصله بین ما و فرزندانمان بسیار زیاد،عجیب و چشمگیر بوده است.
تغییراتی که هضمش برای نسل قبل که کودکیشان را به نحو دیگری گذرانده است کمی سخت بوده و برای همین کمتر با آن خو گرفته است ولی برای بچه هایی که دنیای بدون اینترنت و تکنولوژیهای دیجیتال را ندیده اند و تجربه نکردند و از ابتدا با این موارد سروکار داشته و بزرگ شده اند و در نتیجه شرایطشان را بر اساس بازخورد به همین موارد ساخته اند.
به نظر من زندگی بچه های این روزگار بر مبنای پاسخگویی به هشدارها و نوتیفیکیشن ها شکل گرفته است!
به همین دلیل است که آنها اینچنین هوشیارتر به آلارم ها و صداها و چیزهای کوچک و جزیی،حساس هستند.
مثلا در زمان ما تکلیفمان برای دیدن کارتون مشخص بود.کارتون از برنامه کودک تلویزیون پخش می شد.برنامه کودک شبکه یک ساعت پنج عصر پخش می شد.نوبت پخش کارتون هاچ زنبور عسل هم سه شنبه ها بود.
در نتیجه ذهن ما می دانست که اگر می خواهد این برنامه را ببیند باید در این ساعت و زمان مشخص به پای تلویزیون بشیند،پس دیگر دغدغه ای برای این نداشت و مشغول چیزهای دیگر می شد.
اما دیدن برنامه سرگرم کننده برای کودک امروز وابسته به آلارمها و نوتیفیکیشن ها شده است.نوتیفیکیشن یوتیوب،اینستاگرام،تلگرام و... به او یادآوری می کنند که چه فیلمها و برنامه هایی همین الان برای او آماده است و می تواند به آنها دسترسی داشته باشد!
حتی تکالیف مدرسه و شراط برقرار بودن حضوری یا مجازی آموزش را قرار است از طریق پیامک و یا دیگر پیام رسانها به او اطلاع بدهند!پس باید همیشه گوش به زنگ آنها باشد.
جالب است که در این روزگار،پیگیری رسیدن تاکسی که او را به مدرسه ببرد و یا در راه بودن پیکی که قرار است غذایی برای خوردن برایش بیاورد را هم باید از طریق نوتیفیکیشن اپلیکیشن ها انجام بدهد!
در یک کلام برای زنده ماند و بقاء باید همه حواسش به تغییرات جزیی که در صفحه موبایل و یا تبلتش اتفاق می افتد باشد،تا از قافله هم نسل هایش عقب نیفتد.
به همین خاطر من فکر می کنم که نسل جدید لزوما هوشمندتر نشده است بلکه فقط به اجبار شرایط موجود،نسبت به تغییرات جزیی محیط پیرامون خود حساس تر و هوشیارتر شده است و به نظر من این اتفاق لزوما هم چیز خوب و مطلوبی نیست چراکه بی توجهی به کلیات و عدم پرورش دید کل نگر را برایشان به همراه خواهد داشت.
در پایان از شما صمیمانه تشکر می کنم که نوشتار من را مطالعه کردید و مشتاقانه امیدوارم که شما همچنان پیگیر مطالب دیگر من نیز باشید.
دوستدار شما
علی میرکمالی
چهارشنبه
بیست و ششم مهرماه یکهزار و چهارصد و دو
1402/7/26
باکمال احترام از شما دعوت می کنم؛«هم ترانه یاد من باش،بی بهانه یاد من باش!»که من به تازگی در سایت ویرگول منتشر کردم را نیز بخوانید،بدانید و به کاربرید:
اگر مایل به دیدن مطالب کاملتر و ویدئو های بیشتر در زمینه یادگیری مهارت هستید،به شما پیشنهاد می کنم که به کانال تلگرام من به آدرس زیر بپیوندید:
