سلام بر شما خواننده عزیز،محترم و دوست داشتنی
میرکمالی هستم،علی میرکمالی
وقتی من پنجم دبستان بودم،به پیشنهاد شوهر خواهرم "حسین آقا" و پیگیری و اصرار خودم و در نهایت لطف و مرحمت پدرم؛در کلاس زبان ثبت نام کردم.حسین آقا تازه داماد خانواده ما شده بود و خیلی اهل کتاب و مطالعه و علم و دانش بود و در همین مدت کم برای من مثل دو تا داداش دیگرم،عزیز شده بود.
آن زمان ها،آموزش زبان انگلیسی از کلاس دوم راهنمایی شروع می شد.پیشنهاد حسین آقا به پدرم این بود که بهتر است که من زودتر از فرصت تابستان هایم استفاده کنم و با یادگیری زبان انگلیسی،از دیگر هم کلاسی هایم جلوتر باشم.
کارنامه کلاس پنجم را که گرفتم معلوم شد که شاگرد اول شدم.هدیه برادر بزرگم به من یک دوچرخه بود.البته قرار بود که آتاری بخرد ولی با مخالفت خانواده مواجه شد که آتاری برایش خوب نیست و در نهایت دوچرخه خرید و هدیه پدرم به من،ثبت نام کلاس زبانی که تازه سر خیابانمان افتتاح شده بود.
با خرید دوچرخه من تبدیل شدم به مسئول خرید خانه یا به قول پدرم"ناظر خرج".پدرم بودجه ای به من می داد و من با دوچرخه یک مقدار از خریدهای روزانه مثل نان و خرید از بقالی و... را انجام می دادم؛بعد هم حساب و کتابش را به پدرم پس می دادم که البته همیشه پولهای باقیمانده برای خودم بود،چقدر خوب و لذت بخش!
اما کلاس زبان آن تابستان برای من اولین تجربه محیط آموزشی خارج از چهارچوب مدرسه بود.اینکه فقط یک ساعت سر کلاس بودیم و خیلی خوب بود،اینکه کلاسها فقط هفته ای سه روز بود و خوب بود،اینکه کلاس مختلط بود و این اصلا خوب نبود!شاید به خاطر تعداد کم زبان آموزان در آموزشگاه بود و یا دلیل دیگر که من نمی دانم.
کلاس ما تشکیل شده بود از حدود بیست نفر دختر و پسر در سنین مختلف و برخلاف آنچه شاید در نگاه اول جالب به نظر برسد،اصلا خوب نبود.چون تعدادی از بچه ها یک مقداری از انگلیسی بلد بودند و به راحتی با معلم که فقط انگلیسی صحبت می کرد،ارتباط برقرار می کردند؛ولی تعدادی هم مثل من هاج و واج فقط در کلاس حضور به هم می رساندیم!
تازه گروهی هم بودند که ظاهرا از قبل همدیگر را می شناختند و خیلی با هم جور بودند و این هم بر گوشه گیر شدن بیشتر من تاثیر می گذاشت.خلاصه که این یک ماه را به رودروایسی اصرارهایی که به پدرم برای ثبت نام کرده بودم یک طوری سر کردم.تنها چیزی که از آن کلاس در خاطرم مانده این است که،یک بار مادر یکی از بچه ها از معلم زبانمان پرسید:"فندق به انگلیسی چی می شود؟"و آن بنده خدا هم بلد نبود!
جالب است که بعد از گذشت حدود سی سال از آن روزگار،مشابه این اتفاق برای دختر من هم افتاده است."آوید"دخترم در کلاس دوم دبستان درس می خواند و به پیشنهاد مدرسه شان،او را در یک کلاس آموزشی زبان که به صورت آنلاین برگزار می شود؛ثبت نام کردیم.در این کلاس معلم های مختلف،دروس مختلف کلاس دوم را به بچه ها آموزش می دهند؛البته فقط به زبان انگلیسی.
اما مشکلی در طول یکسال گذشته وجود داشت؛با اینکه در این کلاس آنلاین همه بچه ها کلاس دومی بودند،ولی تعدادی از آنها به دلیل پیشینه قبلی و خانوادگی شان،از مکالمه بسیار قوی تری نسبت به بقیه برخوردار بودند و این موجب شد که کلاس را در دست بگیرند و خیلی بیشتر از بقیه به حرف زدن و مکالمه با معلم بپردازند.
من به عینه می دیدم که چطور به مرور اعتماد به نفس آوید کم و کمتر می شد.حتی گاهی شیطنت آمیز خودش را از کلاس خارج می کرد،چون جو کلاس برایش جذابیت نداشت و به نوعی از حضور در کلاس رنج می برد.
آنچه که من در یادگیری مهارت زبان به آن رسیدم این است که در این راه موضوع اعتماد به نفس خیلی خیلی مهم است،چون شما با یادگیری یک مهارت روبرو هستید که باید آن را اجرا نمایید؛هر چقدر که اعتماد به نفس شما کم و کمتر شود،به طور طبیعی و غریزی،انگیزه و شوق و ذوقتان را از دست می دهید.از نگاه من هر آنچه که موجب کاهش اعتماد به نفس شما در این مسیر شود برای شما مضر و سم است و هر کاری که موجب شود تا شما به اطمینان خاطر و اعتماد به نفس برسید،منجر به تقویت یادگیری مهارت زبان شما می شود.
پیشنهاد من به شما این است که هر روشی را که برای پیمودن مسیر یادگیری مهارت زبان برمی گزینید،به این نکته نیز توجه ویژه داشته باشید،از این منظر نیز راه و روشتان را چک کنید و مطمئن شوید که حتما موجب تقویت اعتماد به نفستان هم بشود.
به نظر من این مساله هم ترازی و هم سطحی در کلاسهایی که چندین شرکت کننده دارد،امر مهمی است که باید به آن توجه شود.البته نقش استاد و معلم آن کلاس هم بسیار مهم و تعیین کننده است تا به نوعی کسانی را که کمتر در کلاس مشارکت می کنند را تشویق و ترغیب به فعالیت بیشتر کنند که موجب تعدیل جو کلاس بشود.
این نگاه و نگرشی بود که من به این موضوع داشتم.شاید شما خواننده محترم از منظر دیگری به مساله نگاه کنید و ممکن است تجربه و دیدگاه دیگری داشته باشید؛که من بسیار خوشحال می شوم که آن را در زیر این پست بیان نمایید تا موجب آگاهی بیشتر من و دیگر عزیزان گردد.
در ضمن من به تازگی مطلبی در ارتباط با پویندگی در یادگیری مهارت زبان در تالار زبان شناس تحت عتوان:"پویاشوتاپایاشی!"منتشر کردم که از شما دعوت می کنم از طریق لینک زیر به مطالعه آن بپردازید؛
اگر مایل به دیدن مطالب کاملتر و ویدئو های بیشتر در زمینه یادگیری مهارت هستید به شما پیشنهاد می کنم که به کانال تلگرام من به آدرس زیر بپیوندید:
(لینک آبی در بایو نیز در دسترس است) https//t.me/alimirkamalicoach
از شما سپاسگزارم که این متن را مطالعه کردید.
دوستدار شما
علی میرکمالی
شنبه
بیست و سوم اردیبهشت ماه یکهزار و چهارصد و دو
1402/2/23
