به ناگه دل می رود از دست
گر دست گذاری روی دست
زندگی هم از هم خواهد گسست
آری زندگی زیباست
گر یاری در کنارت گیری دستش در دست
دل حریم کبریاست
حریم کبریا را هم یار بایست
گر سوی کبریایش خواهی کنی پرواز
دو بال باید تا رسی بر دور دست
«آری زندگی زیباست
زندگی آتشگهی دیرنده پا برجاست
گر بیافروزیش شعله اش از هر کران پیداست
ورنه خاموشی است و خاموشی گناه ماست»
دل که از دست رفت ، یار هنوز هست
ما که دل در گرو یار نهادیم
یا پس زند یا گیرد در دست