ویرگول
ورودثبت نام
alio
alio
خواندن ۳ دقیقه·۳ سال پیش

شنبه بازار همسر یابی! ??‍?

مرکز شهر شانگهای یه پارک قشنگ و نچندان بزرگ هست به اسم 'پارک خلق'. اگه تعطیلات آخر هفته به اون سر بزنید، گوشه ای از پارک بازارچه ازدواج به راه هست! پدر مادرها و یا پدربزرگ مادربزرگ هایی رو میبینید، که قطاری تو مسیرهای پیاده روی پارک نشستن یا ایستادن و جلوی هر کدوم یه چتر هست که روی چتر یه اطلاعیه چسبوندند. روی اطلاعیه مشخصات فرزند و یا نوه خودشون رو نوشتن و در حقیقت دارن آگهی میدن تا همسر مناسب برای فرزند پیدا کنند. عین بازار سبزی فروش ها هم یه سری دیگه میچرخند و آگهی ها رو میخونند و گاهی می ایستند و سر مسائل جزئی تر سوال و توافق میکنند. برای روزهای بعدی قرار میزارند که عروس و داماد احتمالی هم رو ببینند و بپسندند.

داستان هم از اوایل قرن بیستم و یکم شروع شد! مدرنیته، سبک زندگی چینی ها رو عوض کرد. سن ازدواج بالا رفت و حتی تمایل به ازدواج کم شد. از طرفی هم جوون ها خودشون همراه و همسرشون رو پیدا میکردند. والدین چینی که جز وظایف و آرزوهای خودشون می‌دونستند که برای بچه هاشون همسر پیدا کنند و در حقیقت بچه ها رو عروس و داماد کنند، ناگهان دیدند در اثر سیاست تک فرزندی یدونه بچه دارند که برای ازدواجش نشده کاری بکنند. توی شهر بزرگی مثل شانگهای هم آشنا و فامیل نبود که از طریقش راحت بشه آمار بچه های دم بخت رو گرفت. هسته اولیه هم تو سال 2004 شکل گرفت که توی پارک چند تا والدین در خصوص ازدواج بچه هاشون صحبت کردن و کم کم اینجوری پارک شد پاتوق اونهایی که دنبال عروس و یا داماد می‌گردند.

با توجه به جمعیت سی میلیونی شانگهای، تعداد افرادی که تو این پارک برای زوج یابی میان خیلی خیلی ناچیز هست. یجورایی برای بعضی ها سرگرمی شده و همینطور جاذبه توریستی برای شهر. خیلی از آگهی ها برای مدت ها اینجا هستن و کسی پیدا نشده. آگهی ها اکثرا بدون عکس هستند و توی آگهی صحبت از قد و وزن و ماه تولد و درآمد و وضعیت مالی و ... هست. همچنین روی بعضی نوشته شده که دقیقا دنبال چه شخصی می‌گردند. مثلا قدش چقدر باشه و یا فلان قدر حقوق بگیره!

یه وقت هایی هم میشه که از شهر های دیگه میان تو این بازارچه و یه دوری میزنند که ببینند کیس مناسب گیر میاد یا نه. چون اعتقاد دارند اهالی شانگهای با کلاس و شهری هستند! آگهی ها اغلب برای افرادی هست که بین 26 تا 36 سال سن دارند. چینی ها معتقد هستند، نهایتا باید تا سی سالگی ازدواج کرد و بعدش دیر هست. برای همین وقتی سن بچه نزدیک به سی سال میشه والدین دلشوره میگیرند و دلواپس می شوند. برای همین به تکاپو می افتند و میان به این پارک و آگهی میدهند.

یه چیز جالب اینکه خارج درس خوندن و یا تابعیت کشور دیگه داشتن یه جور امتیاز ویژه هست. روی بعضی آگهی ها به شدت به این موضوع تاکید شده است. در آخر اینکه خود بچه ها اصلا تمایل ندارن که والدین شون اینجوری برای اونها همسر پیدا کنه و برای همین هست که اکثر آگهی ها بدون عکس هست. شاید هم بشه گفت برای چینی ها پول و درآمد خیلی مهمتر از ظاهر و قیافه هست برای همینه تو همه آگهی ها حرف از درآمد زدن!

با چند نفر اونجا صحبت کردم میشه گفت فرهنگ سنتی ازدواج توی چین و ایران شبیه هم هست. مثلا یکی بود میگفت دخترم رو فقط به پسری میدم که خونه از خودش داشته باشه. یا اون ‌یکی دنبال دختری بود که شاغل باشه و درآمد مالی داشته باشه . برای پسر دختر های دانشجو هم والدین وقتی موافقت میکنن برای ازدواج که درسشون تموم شده باشه و پسر کار گیر آورده باشه.

#پارک_ازدواج #ازدواج #همسریابی #شانگهای #عروسی #چین #بازارچه_ازدواج #شنبه_بازار #چتر

人民公园相亲角/ People's Park blind date corner

Shanghai Marriage Market



Chinegari/چین‌نگاری (@chinegari) • Instagram photos and videos

ازدواجشانگهایفرهنگ چینشنبه بازار ازدواجچین نگاری
https://zil.ink/alio_149
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید