بهشهر از شهرهای استان مازندران است و در گذشته آن را اشرف مینامیدند. یافتههای باستان شناختی در غار هوتو، واقع در غرب بهشهر دیرینگی زیست انسان را در این منطقه به دوران پیش از تاریخ میرساند. بهشهر امروزی که از نواحی طبرستان بود، یکی از زیستگاههای نخستین تپوران به شمار میآید. استان مازندران پیش از اسلام تپورستان نامیده میشد که برگرفته از نام قوم تپوری است که پس از اسلام قوم طبری نام گرفتند و سرزمینشان طبرستان نامیده شد.
در جنوب غرب شهرستان بهشهر و در بالای ارتفاعات قرار دارد. این کاخ به دستور شاه عباس بزرگ شناخته شد و در زمان شاه صفوی توسعه پیدا کرده است. این کاخ در میان باغی زیبا به صورت بنایی مربع شکل بوده و در دو طبقه ساخته شد. ورودی کاخ در سمت شمالی قرار داشته که با عبور از پنج پله امکان دسترسی به داخل طبقه اول کاخ وجود دارد. طبقه اول دارای اتاقهای متعدد بوده که از طریق راهرو و هشتی امکان دسترسی به داخل آن است.
طبقه دوم نیز دارای راهرو و اتاقهای زیباست. از کاخ صفی آباد تا باغ شاه بهشهر که به عمارت چهل ستون مشهور است، یک راه زیرزمینی احداث شده بود که در مواقع ضروری مورد استفاده عبور و مرور یا سایر جریانهای دیگر میشد. بدون شک با اجاره ویلا در بهشهر میتوانید از جاذبههای گردشگری این شهرستان زیبا و سرسبز لذت ببرید.
این باغ در میان جنگل قرار گرفته و شامل سد، مخزن و دریاچه سد، کاخ، حمام، آسیاب آبی و دو برج آجری است. این مجموعه به دستور شاه عباس اول صفوی در محلی که پیشتر خرگوران نام داشت ساخته شده و در حال حاضر مهمترین باغ غیر کویری ایران به شمار میآید. در حوالی این باغ اقامتگاههای مختلفی وجود دارد که میتوانید با اجاره اقامتگاه در بهشهر از این باغ زیبا هم دیدن نمایید.
این تپه در شهر رستمکلا یا کیلومتر 10 جاده بهشهر - ساری قرار گرفته است. انسانهایی که در غارهای باستانی مازندران چون غار گمیشان، غار هوتو و غار کمربند زندگی میکردهاند، پس از خروج از غار به مرور باعث پیدایش گوهرتپه شدند.این تپه انسان ساز است، یعنی با گذشت زمان مردم ساکن با از بین رفتن مکانهای قبلی به مکانهای بالاتر آمدهاند. در عصر نوسنگی شکل زندگی روستانشینی داشته و در دوره برنز و مفرغ مورد توجه قرار گرفته و حالت شهرنشینی پیدا کرده است. اقوام این منطقه پس از فروپاشی شهر و کوچ به مناطق کوهستانی، اجساد نیاکان خود را برای تدفین در زادگاهشان به گوهرتپه حمل کرده و همراه با مراسم آیینی در این منطقه به خاک میسپردند.
مربوط به دوره صفویه است و به پارک ملت شهرت دارد که به دستور شاه عباس، طرحریزی و طی چند سال احداث شده و محل بارعام و تشریفات شاه عباس و پذیرایی مهمانان بوده است.
مربوط به دوره صفوی و در بهشهر، بلوار شهید هاشمینژاد، خیابان پاسداران، جنب آب و فاضلاب واقع شده است. این بنا دو طبقه بوده و هماکنون طبقه همکف و جزری از طبقه اول آن باقی مانده است. از ویژگیهای معماری این بنا سیستم آبرسانی آن است. در وسط عمارت همکف مظهر چشمه وجود دارد. با استفاده از تنپوشههای سفالی آب به حوضچههای طبقه اول هدایت شده و پس از سرریز بصورت آبشار به چشمه طبقه همکف و حوضهای اطراف بنا سرازیر میشده است. علت نام گذاری آن جوشیدن چشمهای از دل زمین در طبقه همکف این عمارت تاریخی است.
قدمتی تاریخی دارد و آثار باستانی مهمی درباره زندگی انسانهای اولیه در آن پیدا شده است. این غار در ابتدای ورودی شهر بهشهر و در فاصله پنجاه متری جفت خود، غار کمربند قرار گرفته و دارای دو مدخل در دو ارتفاع مختلف و یک سوراخ تهویه در سقف است. مهمترین کشفیات غار که به انسان هوتو مشهور است، سه اسکلت شامل اسکلتهای یک مرد و زن بالغ به همراه اسکلت زنی جوان است.
میانکاله از سال 1348 به عنوان منطقه حفاظت شده تعیین شد و هماکنون با عنوانهای پناهگاه حیات وحش، تالاب بین المللی و ذخیرهگاه طبیعی زیست کره تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد. تالابها و سواحل این منطقه علاوه بر پرندگان مهاجر، محل تخمگذاری و زیستگاه اصلی بسیاری از ماهیان دریای خزر به ویژه کپور، کفال و ماهیان خاوری است. نزدیک به نیمی از خاویار ایران از آبهای این منطقه صید می شود.