ای باعث ویــــــرانی،معشوقــــــه ی دلسنـگی
خواب پــــــر تشویشم، اسطــــــوره ی دلتنگی
تک بودمو بی غصه، سرخوش لبِ پرخنده
عشقِ تو چه دردی را، بر جــــــــان من افکنده
عشق آمدو اردو زد، عشــــــق آمدو من مردم
از اصل که نه امـــــــــا، از اسب زمین خوردم
تکثــــــــیر فروپاشــی، در ذهـــــــــن پر اشوبـــم
اینقــــــــدر خرابم که، از حـــــــال بدم خــــــوبم
