گند کارییِ زخم کاری بالاخره تمام شد تا این ایده که سریالهای موفق باید در اوج تمام شوند و سری دو و سه نداشته باشند قوت بگیرد
زخم کاری گند زد چون صرفا شهری را نشان میداد که لوکیشن اصلی اش قبرستان یا دفتر کار آدمهای پولدار است. شهری که در آن پلیس و دادگاهی وجود ندارد. شهری که در آن قشر متوسط یا فقیر جامعه حضور ندارند! شهری که در آن همه ادم پولدارها مشغول نقشه کشیدن برای سهام و زمین یکدیگرند! شهری که در آن فقط خشونت و قتل آدمها یک به یک رقم میخورد و افراد به نوبت با زخم چاقو جون میدهند و اگر کمی داستان ادامه پیدا میکرد شاید نوبت به کارگردان سریال هم میرسید! شهری که در آن ساختمانهای شیک و برجهای سر به فلکی را میبینیم که حتی یک شخصیت مثبت یا به عبارتی یک ادم خوبه هم در آن پیدا نمیشه!
این نوشته نقد سینمایی نیست که بخواهیم از بازیهای قوی سوپر استارهایی قسمت اول تا بازیهای بسیار تصنعی و ضعیف بازیگران نا بلد قسمت دوم بگوییم از نداشتن داستان (به غیر از بهانه برای کشتن آدمها ) و از سرهم بندی کارگردانی و… بگوییم بلکه اعتراضیه به فیلمساز ارزشی ست که نمایش اینگونه داستانها و صحنه ها سیاه نمایی تشخیص داده نمیشود و مجوز پخش میگیرد چرا که پیام این سریال این است که همه ادم پولدارها از راه کلاهبرداری و قتل به ثروت رسیده اند و همچنان در پی پول بیشتر هستند حتی به قیمت اینکه موسسات خیریه (شاید برای زدن موسسه خیریه امام علی) را هم محلی برای پولشویی نشان دهند و اعتماد مردم را از این موسسات سلب کنند. خلاصه کلام اینکه در این شهر فقری وجود ندارد و پولدارهایش همه ادم بده هستند!
کارگردان سریال امار دیده شدن سریال را دلیلی بر استقبال مردم دانسته است غافل از اینکه بسیاری به خاطر پیگیری قسمت اول سریال که تقریبا موفق بود انرا دنبال کرده اند و دوم انکه مردم اخبار جنگ اخیر خاور میانه را هم دنبال میکنند آیا این نشان از علاقه مردم به جنگ و خونریزیست!؟!
کلام آخر آنکه وقتی کار بلدهای سینما خانه نشین شده باشند و یا دل و دماغ کار کردن نداشته باشند و به عبارتی آب سربالا برود نباید نتیجه ای غیر از این را توقع داشت!
