نسل اول : زبان های برنامه نویسی دارای زبان ماشین (صفر و یک) بودند.
نسل دوم : زبان‌های قابل‌درک‌تری برای انسان بودند (زبان اسمبلی).
نسل سوم : به کامپایلر نیاز دارند و دستوراتشان برای انسان قابل‌فهم است. کامپایلر یا مفسر برنامه‌ای است که دستورات برنامه نویسی را به دستورات صفرویک تبدیل می‌کند.
نسل چهارم : زبان محاوره‌ای دارند.
نسل پنجم : به‌وسیله‌ی الگوریتم‌هایی که برنامه‌نویس می‌نویسد قابل‌درک‌اند.
