از یک آزمایش شروع کنیم.لاتان و دارلی سال‌ها قبل آزمایشاتی انجام دادند.
در آزمایش آنها شرکت کنندگانی در اتاق قرار گرفتند و درحالی که پرسشنامه‌ای رو پر می‌کردند، دود به اتاق وارد میشد.این آزمایش در شرایط متفاوتی انجام میشد:
۱) فقط یک نفر در اتاق حضور داشت و از آزمایش در حال اتفاق اطلاعی نداشت؛
۲) سه نفر در اتاق بودند که دو نفر از آزمایش مطلع بودند و قرار بود به ورود دود واکنشی نشون ندن؛
۳) سه نفر در اتاق حضور داشتن که هیچکدوم از آزمایش اطلاع نداشتن.
حالا نتیجه چی بود:
در حالت اول ۷۵ درصد از اتاق خارج شدند و ورود دود رو اطلاع دادن
در حالت دوم فقط ده درصد از اتاق خارج شدن تا ورود دود رو گزارش بدن
در حالت سوم هم ۳۸ درصد واکنش نشان دادند.
از این نتیجه‌ها دوتا نتیجه میشه گرفت:
*افراد برای ارزیابی رفتار خود به دیگران نگاه می‌کنند و این خودآگاه نیست.
*این نظریه که "اثر ناظر" نامیده میشه در شرایطی که افراد از چیزی مطمئن نیستند بیشتر رخ میده.
حالا این چه ربطی به دیجیتال مارکتینگ و وبسایت داره؟؟
اهمیت موارد زیر رو یادآوری میکنه:
۱) درج تعداد دفعاتی که یک مطلب خوانده شده
۲) درج تعداد خرید یا دفعات مشاهده‌ی یک محصول
۳) ایجاد تعامل با کاربر(به طور مثال در قسمت نظرات یک سایت و یا نمره دادن به محصول یا محتوا به وسیله‌ی ستاره)
۴) یا اینکه در بخشی از سایت بگوییم افراد دیگر در حال مشاهده‌ی کدام محصولات هستن
این موارد به طور ناخودآگاه نیاز کاربر برای ارزشیابی اجتماعی رو فعال میکنه.
حالا به نظر شما در فضای دیجیتال چه زمانی بخش خودآگاه مغز درگیر خواهد شد؟؟
در پست‌های قبلی در موردش گفتم
اگر این موضوع براتون جذابه منو دنبال کنید چون قراره همچنان در این موضوع مطالعاتم رو براتون بنویسم.
ممنونم از توجه‌تون
ارادتمند، علیرضا اصیلی
