استجابت دعا
یکی از بهترین ابزار هایی که ما را در راه توحید و نزدیکی به خدای متعال یاری می دهد.
با آن تعابیر بلندی که در قرآن و روایات از آن بیان شده است.
لذا شایسته است که همه‌ی ما یک فرصتی را در شبانه روز در کنار بقیه‌ی مراسم عبادی خود برای مناجات با خدای متعال و دعا اختصاص دهیم.
دو نفر با هم مشغول نماز شدند.
هر دو در یک موقع شروع کردند ودر یک موقع تمام کردند.
از حضرت سوال شد؛ یکی در نمازش بیشتر قرآن خوانده و دیگری بیشتر دعا خوانده، کدام مقدم است؟
حضرت اول جواب ندادند فرمودند هر دو و بعد از آن که خیلی اصرار کردند که کدام نمازشان افضل است؟
حضرت فرمودند آن که دعا بیشتر خوانده افضل است.
خواندن دعا محدود به زمان و مکان خاصی نیست و در تمام موارد خوب است،
اما اگر تلاش شود قبل از دعا به دو اصل مهم توجه شود امید است خداوند متعال با عنایت خاصی به دعا کنندگان نگاه رحمت خود را معطوف سازد:
مواقع متعددی برای اجابت دعا سفارش شده است.
در آن مواقع درهای آسمان باز است و دعا بالا می‌رود.
در یادداشتی با عنوان “زمان های استجابت دعا” به موارد ۱۵ گانه آن اشاره شده است.
در قرآن و روایات به ما یاد داده اند بهتراست که دعا با رعایت آداب دعا باشد.
یعنی قبل از این که قصد خواندن دعا داشته باشیم بدانیم که باید ادب دعا خواندن را رعایت کنیم.
همانطور که اگر بخواهیم برای جمعی صحبت کنیم و شنوندگان به ما توجه داشته باشند باید اموری را مورد توجه قرار دهیم.
رعایت آداب دعا موجب خواهد شد تا دعا به استجابت نزدیک تر شود.
در احوالات بعضی بزرگان است _کم هم نبودند_ سی شب ماه رمضان در قنوت نماز وترشان ابوحمزه را می‌خواندند بعضی هایشان سه ساعت طول می‌کشیده ایستاده با رعایت آداب دعا، ابوحمزه می‌خواندند.
وقتی با زبان معصوم دعا می‌کنید معصوم در واقع شما را سیر و پرواز می‌دهد.
مثل یک هواپیمایی که از یک نقطه‌ای پرواز می‌کند سیر می‌کند یک جایی هم فرود می آید.
در این هدایتگری ویژه گی هایی نهفته است.که به برخی از آنها اشاره می شود.
این طور نیست که مثلا همین تپه ماهورهای اول راه را دیده باشد خیال کند قله‌ی دماوند یعنی همین.
خیلی‌ها می‌خواهند بروند قله‌ی دماوند اما نه قله شناس اند نه بلد راه اند.گردنه‌های خطرناک و پرتگاه های فراوان در راه وجود دارد.
معصوم این طوری نیست که ندیده باشد راه را،
می داند آدم را چطور باید سیر بدهد تا در عین حال که فتح قله‌ها سخت است، نباید سالک مایوس شود.
معصوم در دعا ها آن قدر عظمت رحمت خدا را به انسان نشان می‌دهد و انسان را در این میدان فعال می‌کند.
که دعا کننده را به این نقطه می‌رساند:
( اَللهم اِغفِر لِحَیّنَا و مَیّتِنَا و شَاهِدِنَا وَ غَائِبِنَا ذَکَرِنَا و اُنثَانَا صَغیرِنَا و کَبِیرِنَا حُرّنَا و مَملُوکِنَا (دعای ابوحمزه) )
برای همه از خدا طلب می کند نه فقط برای خودش می‌گوید:
برای زنده مرده، حاضر و غایب، مرد و زن کوچک و بزرگ و همه و همه … خیلی لحن عجیبی است !
در مجموع ، هدایتگری معصوم موجب می شود.
انسان به کرم خدا طمع کند. و درخواست های خودش را به تمام انسان های خلق شده گسترش دهد.
یک دفعه در همین نقطه، که به وسعت رحمت خدا طمع کرده است.
معصوم سالک را _به یک تعبیری_ در چاله‌های هوایی می اندازد.
به عنوان مثال (کُلَّمَا قُلْتُ قَدْ صَلَحَتْ سَرِیرَتِی) خدایا من را چه می‌شود هر وقت می‌گویم که باطن من دارد سریره‌ی من دارد اصلاح می‌شود.
(وَ قَرُبَ مِنْ مَجَالِسِ التَّوابینَ مَجْلِسی) و دارم به مجالس توابین نزدیک می‌شوم وارد وادی توبه می‌شوم.
در این هنگام یک حالت جدیدی در او پیدا می‌شود.
با لحنی جذاب موانع راه را برای سالک مشخص می کنند.
بعد حضرت شروع می‌کند موانع را نشان دادن خدایا شاید من با بطالین می‌نشینم شاید از ذکر تو غافل ام ده پانزده مانع را حضرت می‌شمارند.
انسان احساس می‌کند هنوز خیلی راه مانده تا به مقام قرب برسد و از ایجاد طمع خام جلوگیری می کند معصوم می گوید هنوز اول راه است.
از طرفی درفرازهایی از ادعیه معصوم موانع راه را نشان می‌دهد و می فهماند که نمی‌توانی پرواز بکنی عَرَضَتْ لِی بَلِیَّهٌ أَزَالَتْ قَدَمِی وَ حَالَتْ بَیْنِی وَ بَیْنَ خِدْمَتِکَ و علاوه بر این که موانع رسیدن به معبود بیان می شود در پایان هم راه خروج از این موانع را نشان می‌دهد. که همانا فقط امید به کرم خداوند است.
در ادعبه مشاهده می شود که معصوم از خداوند طلب استغفار می کند.
سوالی در این جا مطرح می شود که چرا معصوم علی الاطلاق این دعا‌ها را می‌خواند؟
به عنوان مثال اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِىَ الذُّنُوبَ الَّتى تَهْتِکُ الْعِصَمَ این فراز از دعای کمیل با عصمت مطلقه چطور می‌سازد؟
شاید شیرین ترین دلیل این است که اصلا این دعا شفاعتی برای امت است.
با این دعا فتح باب برای عقبه‌ی حضرت می‌شود برای مامومین می‌شود حضرت دارند مامومین را با دعای خودشان به ابواب توحید سیر می‌دهند ،
تا این ابواب باز و مغفرت حاصل شود.
عبور از این گردنه‌های صعب العبور و رسیدن به صحنه‌ی نور و پهنه‌ی نور و عز قدس فقط توسط معصوم امکان پذیر است.
و الا چه کسی می‌فهمد عز قدس چیست؟.
اَللّهُمَّ فَاَعِنَّاعَلَى الْأِسْتِنانِ بِسُنَّتِهِ فیهِ،
ما هم دنبال حضرت برویم وَنَیْلِ الشَّفاعَهِ لَدَیْهِ تا بتوانیم این شفاعت را بپذیریم حضرت بیدار می‌ماند،
روزه می‌گیرد با روزه و بیداری حضرت گشایش می‌شود ما اگر فتوحات شامل حالمان شود،
بعد تاسی به حضرت کنیم آن وقت اگر شفاعت حضرت شامل ما شد اَللّهُمَّ وَاجْعَلْهُ لى شَفیعاً مُشَفَّعاً وَطَریقاً اِلَیْکَ مَهیَعاً ما دیگر با نبی اکرم سیر می‌کنیم،
او طریق الی الله است در وادی ولایت حضرت می‌افتیم حضرت ما را با خودشان می‌برند
پس باید خلوتی با خدا داشته باشیم ولی اگر قرار است سیر بکنیم و برسیم به جایی با ادعیه‌ی معصومین علیهم السلام باشد.
تا با هدایت آنها به سلامت به خداوند متعال برسیم.
برداشتی از بیانات حجت الاسلام والمسلمین میرباقری.
بازنویسی: محمد شبیب
منبع: سمت خدا
امیدوارم از خواندن مقاله استجابت دعا لذت برده باشید.
