بنابر گزارش های موجود، یونانی ها، در زُمره نخستین جوامعی محسوب می شوند که برای گل ها، معانی و نمادهای متعددی تعریف کرده اند و به تدریج این فرهنگ به دیگر نقاط جهان نیز گسترش و تسری پیدا کرده است. آنچنان که مطالعات باستان شناسی و آثار و اسناد به جای مانده از ابنیه تاریخی در ایران نشان می دهد، گل ها و غنچه های حکاکی شده بر سنگ نگاره های تخت جمشید، از سابقه ای 2500 ساله برخوردار است که به هر ترتیب استفاده از گل های زینتی در ایران زمین را به اثبات می رساند. البته بصورت مشخص و دقیق، مبداء تاریخی رسم اهدای گل در ایران، مُبَرهَن نشده اما می توان به این واقعیت اذعان کرد که سابقه رسم اهداء و تقدیم گل از پیشینه قابل توجهی برخوردار است تا جایی که مطالعات موجود نشان دهنده تسری فرهنگ اهدای گل از ایران به اروپاست و به نوعی غربی ها این فرهنگ را از مردم ایران اقتباس کرده اند، اما بنا به دلایل متعدد، در حال حاضر این رسم و فرهنگ در کشورهای غربی در مقایسه با ایران، ظهور و بروز بیشتری دارد.
به گزارش خبرنگار صنعت، تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، آنچنان که مطالعات انجام شده نشان می دهد تولید، تکثیر و پرورش گل در کشور از سابقه قابل توجه ای برخوردار است. به واقع تولید گل در ایران با هدف کسب سود اقتصادی انجام نپذیرفته و این فعالیت عمدتا در قالب میل شخصی، سرگرمی و علاقه به زیبایی های طبیعت پیگیری می شده اما به تدریج با تقویتِ فرهنگ اهداء و هدیه گل به دوستان، آشنایان و اقوام به عنوان نماد و نشانه ای برای اظهار محبت و علاقه و همچنین استفاده و بهره گیری از آن در طراحی ها و زیباسازی های شهری، تولید گل به عنوان عرصه ای سود آور در دستورکار قرار می گیرد. در صورت کاهش قدرت خرید مردم، خرید گل از اولویت خارج می شود و به تبع آن سرانه خریدِ آن در کشور کاهش می یابد و بالعکس با افزایش قدرت خرید مردم و رونق اقتصادی، میل به خرید چنین محصولاتی نیز افزایش می یابد. در این میان، سرانه خرید گل در کشورهای اروپایی و توسعه یافته به ازای هر نفر در سال، حدود 200 شاخه تخمین زده می شود که این تفاوت مشهود و قابل توجه در سرانه اشاره شده، موید فرهنگ شایع تهیه و اهداء گل در قاره اروپاست.
