واژه ‏ها و اصطلاحات فني و تخصصی بلاکچین

Bitcoin:

اولین بلاکچین ایجاد شده که در سال 2009 اولین بلوک آن استخراج شد و امکان تراکنشهای مالی بدون واسطه را فراهم آورد. ارز دیجیتال زنجیره نیز به همین نام است.

Block:

مجموعه ای از تراکنشهای ارسال شده در هر شبکه که پس از تایید توسط استخراج کنندگان به زنجیره اضافه میشوند.

Blockchain:

دفتر کل توزیع شده که تاریخچه تمام تراکنش های انجام شده را در خود نگهداری میکند.

Blockchain Bloating:

افزایش حجم غیرمتعارف بلاکچین به علت نگهداری بیش از اندازه اطلاعات.

Consensus:

تایید یک بلوک توسط اکثریت اعضای یک بلاکچین.

Consortium Blockchain:

شبکه ای متشکل از چند بلاکچین خصوصی.

Cryptocurrency:

ارزهای دیجیتالی که متعلق به کشور خاصی نبوده و مرز جغرافیایی نمیشناسند.

Cryptography:

رمزنگاری استفاده از تکنیک‌های ریاضی، برای برقراری امنیت اطلاعات است. دراصل رمزنگاری دانش تغییر دادن متن پیام یا اطلاعات به کمک کلید رمز و با استفاده از یک الگوریتم رمز است، به صورتی که تنها شخصی که از کلید و الگوریتم مطلع است قادر به استخراج اطلاعات اصلی از اطلاعات رمز شده باشد و شخصی که از یکی یا هر دوی آن‌ها اطلاع ندارد، نتواند به اطلاعات دسترسی پیدا کند.

etherume:

یک بلاکچین عمومی متن باز که قابلیت اجرای قرادادهای هوشمند و برنامه های کاربردی توزیع شده را دارد.

Genesis Block:

اولین بلاک تایید شده در شبکه بلاکچین.

Gossiping PROTOCOL:

پروتکل Gossip یا پروتکل شایعه به منظور ارتباط بین ماشین هایی که در کلاستر های مختلف در حال سرویس دهی هستند بکار می رود به جهت اینکه سرویس دهنده ها آخرین وضعیت خود را به دیگران اطلاع دهند و همچنین از آخرین وضعیت دیگر سرور ها با خبر باشند تا بتوانند اطلاعات خود را با یکدیگر سازگار کنند.

Hash Function:

تابع درهم سازی یک تابع ریاضی یک طرفه که حجم نامشخصی از داده را به یک عدد طبیعی تبدیل کند.

Litecoin:

لایت کوین یکی از قدیمی‌ترین کوین‌های موجود در بازار کریپتوکارنسی‌ها است. لایت کوین را باهدف تکمیل بیت کوین و حل برخی از مشکلات مانند مدت‌زمان تراکنش‌ها، هزینه‌ها و استخرهای متمرکز ماینینگ طراحی کرد.

Mempool:

تراکنش ها قبل از ثبت در زنجیره بلاک ها در این حافظه نگهداری می شوند.

Merkle Tree:

نوعی ساختار داده که خلاصه اطلاعات یک داده بزرگتر را در خود جای داده است و برای تشخیص محتویات آن به کار میرود.

Miners:

یا استخراج کنندگان، که وظیفه تایید تراکنشهای ارسال شده در زنجیره را بر عهده داشته و در ازای هر تایید از طرف شبکه پاداش دریافت میکنند.

Mining Pools:

گروهی از افراد که با کمک یکدیگر به استخراج پرداخته و در صورت بردن جایزه آن را بین خود تقسیم میکنند.

Private Blockchain:

زنجیره خصوصی که فقط افراد مشخصی (مثلا کارمندان یک شرکت) امکان اتصال به آن را دارند.

Proof of Stake:

الگوریتمی که اعتبار سنجی بلوکها را به سهام داران بیشتر شبکه واگذار میکند. منطق به وجود آمدن این روش تمایل کمتر کسانی که سهام بیشتری دارند در صدمه زدن به شبکه است.

Proof of Work:

الگوریتم اثبات کار که به منظور تایید تراکنش های درست و جلوگیری از حملات DoS در بیتکوین و برخی بلاکچینها مورد استفاده است.

Public Blockchain:

بلاکچینی عمومی که هر فردی امکان اتصال آن به آن را دارد.

Ripple:

ریپل هم یک پلتفرم است و هم یک ارز دیجیتال، این فناوری بیشتر به دلیل شبکه‌ی پرداخت دیجیتال‌اش شناخته‌شده است اما دارای کریپتوکارنسی مختص به خود نیز هست.

Smart Contracts:

قراردادهای هوشمند کدهایی هستند که در لایه منطق داده اجرا میشوند، می توانند دیگر قراردادها را بخوانند و تصمیم بگیرند. تبادل اتر داشته باشند و قرارادادهای دیگر را نیز اجرایی سازند.

Timestamp:

مجموعه ای از کاراکترها یا داده های کدگذاری شده که مشخص میکند یک اتفاق در چه زمانی به وقوع پیوسته است.

Transaction:

درخواست ارسال شده از هر نود در زنجیره که با توجه به هر زنجیره اطلاعات مختلفی از قبیل آدرس فرستنده، گیرنده و ... را در بر دارد.