گلوگاه‌های تعارض منافع در آموزش و پرورش
در شمارۀ ۸۱ فصلنامۀ گفتگو (مهرماه ۱۳۹۸) با موضوع تعارض منافع، مقاله‌ای منتشر شده تحت عنوان «گلوگاه‌های تعارض منافع در آموزش و پرورش ایران». در این مقاله، ضمن دسته‌بندی انواع تعارض‌های این حوزه و ذی‌نفعان مختلف، گفتگوهایی با برخی معلمان، مشاوران آموزشی، همکاران ناشران کتاب‌های کمک‌درسی، یکی از اعضای پیشین شورای عالی آموزش و پرورش، و یکی از وزرای پیشین آموزش و پرورش انجام شده است. برخی از روایت‌هایی که در مقاله نقل شده، در ذیل آمده است.
معلم به‌مثابه بازاریاب
برخی معلم‌ها کتاب‌های ناشران آموزشی را در مدارس دولتی معرفی می‌کنند. یکی از این موسسات در حال حاضر یک سیستم ایجاد کرده که اگر معلمی به موسسه مراجعه کند و بگوید من این تعداد کتاب برای دانش‌آموزانم میخواهم، درصدی هم به معلم داده می‌شود… حتی کارت‌هایی درست کرده‌اند و به معلم‌ها کدهایی داده‌اند که دانش‌آموزان می‌توانند با استفاده از آن کد از سایت خرید کنند و تخفیف بیشتری بگیرند. در اینصورت هم دانش‌آموز تخفیف بیشتری میگیرد و هم معلم درصد دریافت می‌کند.
?
مشاور آموزشی و خرید و فروش دانش‌آموز
مدارس دولتی، مشاور آموزشی استخدام می‌کنند که کلاس کنکور را برایشان می‌چیند. برخی مشاور های آموزشی در حال حاضر شبیه سلبریتی‌های سینما هستند، یعنی یک سری آدم‌های خوش‌تیپ و خوش‌بیانی که بچه‌ها را به خودشان جذب می‌کنند… ۸-۷ سال است که در خردادماه کلاسی به اسم کلاس جذب به‌وجود آمده است؛ فرآیند جذب بچه‌ها برای ثبت‌نام در آموزشگاه‌های آزاد و مدارس غیرانتفاعی.
?
تعارض منافع در واگذاری‌ها
در منطقۀ سه تهران سالانه ۲ الی ۳ مدرسۀ دولتی به بهانۀ اینکه دانش‌آموز ندارند منحل می‌شوند. طرح فروش مدارس، به نظر بیشتر یک بهانه است و اصرار هم بر این است که این کار باید با توافق رئیس اداره انجام شود. رئیس اداره مدارس را به چه کسانی می‌دهد؟ مثلاً مدیر مدرسۀ […] چه کسی می‌تواند باشد؟ مدیر مدرسۀ […] را زودتر از موعد بازنشسته می‌کنند، مدرسه را به او می‌دهند و بعد مدرسۀ […] را کنار متروی شریعتی با مساحت بیش از هزار متر با چنان موقعیت خوبی به او اجاره می‌دهند.
?
واگذاری فضاهای آموزشی و کمک‌آموزشی
در دولت یازدهم علناً این موضوع اجاره‌داری و فروش شروع شد. در حال حاضر گزارشی که ما داریم این است که عملاً در همۀ شهرستان‌های استان تهران این اجاره‌داری انجام می‌شود. در پاکدشت، فضای مدرسه را به بازار روز اجاره داده بودند و با فشار معلم‌ها مجبور به اجاره‌دادن به کتابفروشی شدند. حیاط تنها فضای ورزشی بچه‌هاست. تقریباً صد درصد فضاهای ورزشی مدارس را اجارۀ سالانه داده‌اند، من اطلاع کامل دارم که در منطقۀ ۱۲ تمام استخرها و سالن‌های ورزشی اجاره داده شده است. دو مدرسه در اکباتان هست که سالن ورزشی، سالن کنفرانس، و سالن غذاخوری دارد، این سالن‌ها در طول دو سالی که من آنجا بودم اجاره داده شده بود و امکان استفاده وجود نداشت. آموزش و پرورش در ایران ۷۰۰ استخر دارد که اصلاً ما تا زمان دولت دهم نمی‌دانستیم وجود دارد. نه دانش‌آموز از آن استفاده می‌کند و نه معلم. اردوگاه‌های آموزش و پرورش هم به همین شکل، بخش کمی برای دانش‌آموزان استفاده می‌شود و الباقی یا اجاره یا واگذار می‌شوند.
?
ناشرین آموزشی به‌صورت مستقیم با دفتر تألیف کتب درسی ارتباط ندارند. این‌ها کتاب‌ها را از کارمندان ردۀ پایین می‌گیرند مثلاً از تایپیست یا از چاپخانه. یعنی چاپخانه‌ای که کتاب‌های درسی را چاپ می‌کند، کتاب‌های برخی ناشران کمک‌آموزشی را هم چاپ می‌کند. مسئول چاپی که به چاپخانه می‌رود تا سی‌دی کتاب فیزیک را برای چاپ تحویل دهد، یک نسخه را به ناشرین می‌فروشد. تایپیست‌های دفتر تألیف هم مبالغ زیادی دریافت می‌کنند… علاوه بر تایپیست‌ها، مؤلفین کتب درسی هم پول دریافت می‌کنند. دریافت این مبلغ به خاطر این است که وقتی کتاب درسی به بازار می‌آید، یک هفته بعد از آن کتاب کمک‌درسی هم در بازار باشد… همین مسئله یکبار باعث شد که این مؤسسه بسیار به دردسر بیفتد و آن هم زمانی بود که یکی از کتاب‌هایش زودتر از کتاب درسی در بازار بود!
این مطلب را دوست عزیزمان آقای عباسی نوشته است. و به خاطر اینکه واقعا یک معضل . مشکل اساسی را مطرح کرده است. به اشتراک گذاشتم .
این نوع نگاه صرفا منافع کوتاه مدت را .آن هم برای عده ای خاص در نظر میگیرد.
در این نوع نگاه چیزی که اهمیت ندارد . آینده ایران . و ایرانی است. آموزش و پرورش نیاز به اصلاح دارد .
و این اصلاح رویه توسط کارشناسان - معلمان دلسوز- اولیای دانش آموزان - فعالان فرهنگی و رسانه ای باید مطرح شود . و تبدیل به مطالبه عمومی شود.
امیدوارم نمایندگان منتخب مردم هم در راستای حل این مشکل گام های مثبتی بردارند .
هر چند باید به فکر بهبود وضع معیشتی معلمان هم بود . که معلم عمده تمرکز ش را برای تعلیم و تربیت دانش آموز بگذارد . و دنبال شغل دوم و سوم نرود . تا کیفیت آموزش در مدارس بهبود یابد .
و هم مدارس در سراسر کشور باید از امکانات مناسب برخوردار شوند . تا عدالت آموزشی تحقق یابد
ولی متاسفانه آموزش و پرورش در این موضوعات هم آن چنان که میبایست . موفق نبوده است .
البته سایر نهاد ها هم در این امور می توانند کمک حال آموزش و پرورش باشند .
خصوصی سازی آموزش . و بهداشت . منجر به افزایش تبعیض و نابرابری در جامعه می شود .
ما نمی توانیم آینده دانش آموز . سلامت شهروندان را در معرض دست اندازی . عده ای سودجو قرار دهیم
آموزش و پرورش که پایه اصلی توسعه کشور است را باید از نگاه تاجر مآبانه برخی ها مصون داشت . و نگاه بلند مدتی در این زمینه داشت .
این انتقادات را هم میتوان از زبان وزرای فعلی و سابق آموزش و پرورش شنید
و هم رئیس فراکسیون فرهنگیان .
ولی معلوم نیست که برای حل این مشکل چه کار هایی صورت گرفته است. و خواهد گرفت
و آیا تدابیری اندیشیده شده است. یا خیر
این طرز نگاه یک روزه شکل نگرفته است . و قطعا یک شبه نیز حل نخواهد شد
و عزم جهادی میطلبد .
?
اصل 30 قانون اساسي
