سه چهره حاکم بر مردم:استبداد.استثمار و استحمار.
یکی سر خلق را به بند می کشد.
رفیقش جیب او را خالی می کند
و
شریک سومشان,در گوشش آهسته و مهربان و از زبان خدا زمزمه
می کند که :صبر کن,برادر!
اندرون از طعام خالی دار
گرسنگی ات را سرمایه ی بخشش گناهانت کن
سر و کار اینها همه به قیامت
در عوض این ها آخرتشان خراب است
علی شریعتی
