فرزندان هدیه های آسمانی اند . بیشک والدین باید در تربیت آن ها نهایت تلاش خود را به کار ببرند. و اطلاعات لازم را برای این کار به دست آورند.
1)اشکال ندارد که فرزندان متفاوت از بقیه باشند. متفاوت بودن ویژگی های فرزندان امری طبیعی است.
و فرزندان از لحاظ رشد و شخصیت با هم تفاوت هایی دارند و در نتیجه نیاز های آن ها هم متفاوت است.والدین باید این تفاوت هارا بشناسند.
2) هر فردی ممکن است در طول زندگی کار اشتباهی انجام دهد .مهم این است که با کمک نمودن به فرزند دلبند مان او را متوجه اشتباه خود کنیم. و نحوه انتخاب صحیح را به او بیاموزیم.
3) هیچ اشکالی ندارد که وقتی فرزند مان احساس بدی داشته باشد و آن را مطرح کند . اگر فرزندمان با ما رودر بایستی داشته باشد . به افراد دیگری مطرح میکند و آن ها هم شاید از این نکته ضعف سو استفاده کنند.
4) اشکال ندارد فرزندمان در زندگی بیشتر بخواهد. ولی بایدبه آن هاخاطر نشان کنیم .به هر درخواست آن ها پاسخ مثبتی داده نخواهد شد
اگر این اجازه را به کودک مان دهیم که خواسته خود را مطرح کنند و از آن مهم تر با نظارت غیر مستقیم والدین برای رسیدن به خواسته تلاش بکنند . بزرگ ترین خدمت را در حق کودک خود کردید و او در آینده مستقل به بار خواهد آمد.و توانایی بیشتری برای ادمه زندگی خواهد داشت
5)اشکال ندارد فرزندان به والدین خود نه بگویند و با آن ها مخالفت کنند ولی باید بدانند والدین رییس آن ها هستند.و آن ها تصمیم نهایی را میگیرند.
بدون کوچک ترین شکی میگویم
امروزه مشکل کودکان آزادی نیست.اگر کنترل اوضاع دست والدین باشد. دادن آزادی به کودکان بسیار مفید است. و الا دادن آزادی و امکانات بیشتر به کودکان گاها برای خلاص شدن از کودک . و گاها به علت نا آگاهی و به نوعی دوستی خاله خرسه با آن ها .باعث ضربات جبران ناپذیری به شخصیت کودکان میشود . اگر میگوییم کودکان هم گاها نظرات خودشان را مطرح کنند . و ابراز مخالفت کنند . نه باید اراده کودک را تضعیف کنیم. و با این کار فرصت سو استفاده افراد زورگو را از آن ها فراهم کنیم. و نه باید آزادی بی حد و اندازه به کودکان . کودکان لوس و مستبد به بار آوریم.
توجه داشته باشید در شیوه تربیتی که ما به دنبال آن هستیم هدف تربیت فرزند مطیع نیست . هدف تربیت فرزند یک دنده هم نیست . بلکه هدفمان تربیت فرزندی است که با والدین خود همکاری کند
اجازه دادن نظر و انتقاد ندادن به کودک منجر به سرکشی کودک در نوجوانی و جوانی میشود. استقلال فرزند از والدین باید تدریجی باشد . این کار منجر به رشد صحیح شخصیت کودک میشوید.
فرزندان امروز به امکانات بیشتر نیاز ندارند. آن ها تنها به شیوه هایی رفتاری و تربیتی متفاوتی نیاز دارند.
امیدوارم مطلبی که نوشتم. مفید واقع شده باشد