این پوشش در طرح‌ها و مواد مختلف ظاهر می‌شوند.، که هر کدام مجموعه متفاوتی از ویژگی‌ها و مزایا را ارائه می‌کنند.
علاوه بر ابعاد پوشش،ماده‌ای که در ساخت آن مورد استفاده قرار می گیرد.از اهمیت بالایی برخوردار است.
این جنس ماده دریچه منهول است که مشخص می‌کند چه حجمی از بار را می تواند پوشش دهد.
آب و هوا می‌تواند تست زمان را تحمل کند.
امروزه دریچه منهول مرکب به خاطر توانایی بالای آن و گستره زندگی بالاتر نسبت به پوشش چدن سنتی محبوبیت زیادی دارد.
دریچه منهول با توجه به جنس ماده ای که در آنها بکار برده می شود متفاوت هستند. انواع دریچه منهول:
بتن معمولی
بتن تقویت شده به کمک الیاف فولادی یا بتن مسلح
FRP یا GRP
FRP یا پلاستیک تقویت شده با فیبر، بهترین ماده کامپوزیت است. که برای ایجاد دریچه منهول استفاده می‌شود.
عناصری مثل رزین پلی استر اشباع نشده، فیبر شیشه‌ای، کوارتز و دو نوع ماده افزودنی دیگر دارد.
روش تولید آنها بسیار پیچیده است. در مقایسه با پوشش SMC ، پوششFRP دارای یک سطح خوب است و توانایی بار بسیار بالایی می باشد.
BMC
از ترکیبBMC و قالب سازی ، نوعی ماده مرکب بدست می آید که برای تولید BMC استفاده می‌شود.
عناصری که در ساخت این پوشش استفاده می‌شوند شامل رزین‌های پلی استر اشباع‌نشده،
فیبر شیشه‌ای، کربنات کلسیم و میله‌های فولادی هستند. روش تولید این نوع پوشش بسیار ساده است.
و هزینه زیادی ندارد. مزایای دریچه BMC این است که آنها سطح صافی دارند و رنگ یکدست آنها شبیه پلاستیک است.
با این حال، قابلیت بار این پوشش‌ها در سمت پایین است و آنها مستعد اصطکاک هستند.
SMC
SMC یا صفحه قالب ریزی ترکیب دیگری از مواد مرکب است.
عناصری که در ساخت این پوشش‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.
شامل رزین‌های پلی استر، پنج لیره ا‌یی، کربنات کلسیم و مقدار کمی مواد افزودنی هستند.
روش تولید دریچه SMC کمی پیچیده و تا حدودی برگرفته از پوشش BMC است.
همچنین این روش پر هزینه است. پوشش SMC، سطح صافی دارد و توانایی تحمل بار آن بسیار خوب می باشد.
دریچه منهول دارای مدل های مختلفی است و بسته به نوع استفاده دارای قطر و یا ضخامت متغیر می باشد.
اصلی ترین قسمتی که دریچه های منهول را از هم جدا می کند و موجب تفاوت آن ها می شود جنس سازنده درب منهول است.
درب منهول از سال های بسیار دور در کشور های خارجی مورد استفاده قرار می گرفته است.
به مین دلیل مهم ترین جنس های استفاده شده برای آن مواد بسیار قدیمی بتن و چدن هستند.
در سال های اخیر نیز با توجه به افزایش قیمت فلز و بتن و همچنین سنگین بودن آن ها استفاده از درب ها با جنس کامپوزیت افزایش یافته است.
درب منهول بتنی از بتن به عنوان جنس اصلی دریچه بهره می گیرد. معمولا از فلز به عنوان چهارچوب دریچه و از خود بتن به عنوان درب استفاده می شود.
دریچه بتنی در کنار وزن سنگین خود مقاومت بسیار بالایی نیز ندارد. و در صورت ورود ضربه سنگین دچار ترک و شکستگی می شود.
همچنین دریچه منهول بتنی بعد از مدتی استفاده به دلیل طبیعت بتن و حضور در شرایط آب و هوایی مختلف دچار ترک، شکستگی و خوردگی شده و از بین می رود.
چدن به عنوان فلز سنگین و مقاوم و به عنوان یکی از اصلی ترین مدل های دریچه منهول مورد استفاده قرار می گیرد.
چدن در مقایسه با بتن مقاومت بیشتری دارد. و در طول زمان نیز کیفیت خود را از دست نمی دهد.
اما امروز به دلیل بالا رفتن قیمت فلزات، استفاده از چدن هزینه بالایی داشته و همچنین نرخ دزدیدن این مدل دریچه های منهول نیز افزایش یافته است.
دریچه منهول کامپوزیت از جنس پلاستیک فشرده ساخته شده و در کنار وزن کم دارای مقاوت و دوام بسیار زیادی است.
این مدل دریچه ها در سال های اخیر و با پیشرفت صنایع پلاستیک معرفی شده اند و به دلیل مزایای بسیار زیاد جای خود را در میان دیگر مدل های دریچه باز کرده اند.
درب منهول کامپوزیتی از ترکیب رزین های پلیمری و مواد شیمیایی دیگر ساخته می شود.
دریچه منهول کامپوزیتی به دلیل کاهش هزینه های ناشی از سرقت دریچه های چدنی، مقاومت مکانیکی و هیدرولیکی بالا، مقاومت شیمیایی،زیبایی ظاهری ( امکان تولید در رنگ های مختلف )،
مقاومت در برابر گازهای خورنده فاضلاب و عدم فرسایش در حال گرفتن سهم زیادی از بازار دریچه چدنی است.
این مدل دریچه ها نیز از جنس پلاستیک ساخته شده اند ولی پلاستیک به کار رفته در آن ها مقاوم نبوده و فقط به عنوان درپوشی برای عدم ورود اجسام خارجی استفاده می شود.
دریچه منهول پلی اتیلن قدرت تحمل فشار را ندارد و بهمین دلیل در مکان هایی که باید افراد و خودرو ها از روی دریچه عبور و مرور کنندنمی توان از این درب ها استفاده کرد.
معمولا از پلی اتیلن برای ساخت درب کنتور های آب و فاضلاب خانگی استفاده می شود.
