من آن شیرم که روزی طعمه ی کفتار خواهم شد
من آن سروم که حیفِ چوبه های دار خواهم شد
به زور خود نناز ای دل زمین گرد است باور کن
که امروز اژدها بودم که فردا مار خواهم شد
در این جنگل هر اندازه تبر باران شوم، از نو
جوانه در دلِ سیمانیِ دیوار خواهم شد
قسم بر ریشه «نخل ناخلف هرگز نبود از ما»
«اگر من را زمانه بشکند گیتار» خواهم شد
برایم نقطه ی پایان شروعِ رمز آلودی ست
شبیه نقطه چینم که ادامه دار خواهم شد
✍️میرعلیرضاراهنما
از کتاب:قسم برشب چشم هایش
۱. آن نخل ناخلف که تبر شد ز ما نبود
مارا زمانه چون شکند ساز می شویم(صائب تبریزی)
