من معمولا تو کنفرانس‌هایی که به عنوان برنامه نویسی توی ایران برگزار میشه شرکت نمیکنم چون تجربه آخری که داشتم و توی یکی از این کنفرانسها شرکت کرده بودم این بود که اینا رو برگزار میکنن که شوآف کنن و بگن ما چقد خفنیم و هدفشون واقعا آموزش قضیه نبود. به قول این توییت زیر برای وقتم ارزش قائل بودم و توی این کنفرانسها شرکت نمیکردم.
ولی امروز توی یه کنفرانس که نمیشه گفت توی یه نشست به نام NSTehran شرکت کردم که به نظرم مفید بود، هدفم از نوشتن این ویرگول هم البته خود این نشست نیس، میخوام یه موضوعی که توی اون نشست مطرح شد رو بنویسم.
چرا مهمه که یه چیزی به جامعه برگردونیم؟
بحثی که مطرح شد این بود که اگه یه وبلاگی مثلا تو همین ویرگول باشه واسه انتشار موضوعات مرتبط به برنامه نویسی iOS چقد مایلین همکاری کنین؟ چقد حاضرین نشست بعدی NSTehran رو شما ارائه بدین؟
خو تقریبا از یه جمعی که نزدیک ۳۰ نفر توش بودن اولش تقریبا هیشکی داوطلب نشد بعد ولی ۳ نفر گفتن اوکیه و رواله! خو خیلی عجیب بود واقعا. یه جوری همه همدیگه رو نیگا میکردیم که انگار خو چرا اصا باید یه مطلب بنویسیم؟ خو مگه همه چی انگلیسیش نیس؟ سرچ کنیم پیدا نمیشه؟ یکی برگشت گفت ما همون آدمهایی هستیم که حاضر نیستیم توی stackoverflow حتی یه upvote ساده بکنیم بگیم دادا دمت گرم اینو نوشتی کارمون رو راه انداختی. حاضر نیستیم یه تیکه اسکریپتی که نوشتیم رو بزاریم تو گیتهاب بقیه شاید به دردشون بخوره!
تو یه ماه گذشته یه حرکت جالبی رو یه سری از همین برنامه‌نویس‌های جامعه خودمون شروع کردن مثل سالار و فرزاد (پیدا نکردم لینک یوتیوبش رو) و توحید. که خو نماد همین توییت فرزاده.
اینکه جامعه آماری آدمایی که میان و مطلب شما رو میبینین چقده توی مقدار شوآفتون تاثیر داره!!! اگه هدفتون آموزشه اولین کسی که از این نوشتن سود میبره مستقیم خودتونین.
چقد مهمه که این مطالبی که مینویسین cutting edge باشه؟
واقعا هیچی! همیشه یه نفری هس که از صفر داره شروع میکنه و حتی آموزش نصب کردن XCode هم براش مفیده! هنوز که هنوزه من یکی از بوکمارام نحوه تعریف کردن بلاک توی Objetive-Cه! چرا باید یکی بترسه از نوشتن یه مطلبی در مورد نصب pod؟
خوبه که مطالب فارسی روز به روز سطحش بره بالا! ولی همین الان برین سرچ کنین در مورد نصب pod ببینین چقد مطلب میاره
بعله! ۳۵۱ هزار مطلب! حدود ۳۵۱هزار نفر نترسیدن از اولین نبودن و رفتن این مطلب رو آموزش دادن (حالا اغراق کردم یه حجم بینهایتیش تکراریه ولی پوینت رو رسوندم!)
کم کم مطالب فارسی توی مسائل پیچیده تر هم زیاد میشه و اون افرادی که دنبال مسائل پیشرفته‌ترن هم کم کم میان سراغ مطالب فارسی نوشتن! این ذات تکامله! تا صفری وجود نداشته باشه آدمها به صد نمیرسن.
من خودم جز دسته آدمهاییم که خو اوکی stackoverflow که میرم upvote میدم ولی تا حالا هیچ مطلب فارسی ننوشتم جایی و این اولین پستم توی ویرگوله! ولی مطمئنا آخرینش نخواهد بود و همین الان موضوع مطلب بعدی که میخوام بنویسم رو میدونم.
