موسیقی الکترونیک شاید مهمترین و تاثیرگذارترین سبک موسیقی در سی سال اخیر باشد. در دهه اخیر نفوذ صداها و هنرمندان الکترونیک در موسیقی و فرهنگ عامه بقدری زیاد شده که واقعا نمیتوان از آن چشم پوشی کرد.
من هم به عنوان یک علاقمند به موسیقی، زمان زیادی از روزم را به گوش دادن و دنبال کردن موسیقی الکترونیک سپری میکنم، و از هر لحظه اش لذت میبرم. موسیقی الکترونیک دغدغه‌ها، ناراحتی‌ها، نگرانی ها و خستگی‌هایم را برای دقایقی تسکین میدهد.
این موسیقی انگار مستقیم از درون انسان می‌آید. میتوان صدای افکار و احساسات را ساخت و شنید. آزادی و تنوع بشدت زیادی که در این سبک وجود دارد بنظر من و خیلی از شنوندگان در تاریخ بی سابقه است.
قطعه Veridis Quo از دفت پانک، از اولین قطعاتی بود که من رو به این فضا علاقه مند کرد. این قطعه میتواند ساعتها داستان تعریف کند، بدون اینکه کلمه یا سمپلی در آن استفاده شده باشد. الگوی بشدت ساده و جذاب این قطعه چندین بار تکرار میشود، ولی قابل پیش بینی نیست. هر دفعه یک تجربه جدید است. هر دفعه یک داستان جدید است. بنظر شخصی من، این قطعه دلگیرترین و در عین حال از ارامبخش ترین قطعه هایی ست که تا حالا گوش کرده‌ام و مطعنم هیچ وقت از این ۶ دقیقه تجربه‌ی بینظیر خسته نخواهم شد.
میتونید این قطعه رو اینجا گوش کنید:
