سونی، یکی از معروفترین برندهای الکترونیکی دنیا، داستانی داره که از دل سختیها و ویرانیها بیرون اومده. همهچیز از یه مغازه کوچیک در توکیو شروع شد، اونم فقط یک ماه بعد از پایان جنگ جهانی دوم، یعنی سپتامبر ۱۹۴۵.
اون موقع ژاپن تقریباً با خاک یکسان شده بود. ماسارو ایبوکا، یه مرد خوشفکر ژاپنی، تصمیم گرفت مغازه کوچیکی توی توکیو باز کنه و کار تعمیر رادیو رو شروع کنه. چون اون زمان رادیو تنها راه ارتباط مردم با دنیا بود، مغازهاش خیلی زود معروف شد. اسم رسمی شرکتش رو گذاشت Tokyo Telecommunications Engineering Corporation؛ اسم بزرگی که حتی از مغازه خودش بزرگتر بود! (تو این مورد حتی ژاپنی ها هم از ایرانی ها الگو گرفتن)
ماسارو چند مهندس الکترونیک رو هم استخدام کرد، اما مشکل اینجا بود: مردم پول نداشتن و مهندسا هم کاری برای انجام دادن نداشتن. اما خیلی زود ماسارو به نکتهای رسید که همهچیز رو تغییر داد.
توی دوران جنگ، دولت ژاپن همه رادیوها رو طوری تنظیم کرده بود که فقط صدای رادیوی ملی ژاپن رو پخش کنن و مردم اخبار خارجی رو نشنون. ماسارو فهمید میتونه با چند تا تنظیم ساده، این محدودیت رو برداره. بنابراین اعلام کرد: "بیارید رادیوهاتونو، صدای دنیا رو براتون آزاد میکنم!" و مردم واقعاً هجوم آوردن.
یه نفر دیگه به اسم آکیو موریتا هم به ماجرا پیوست. آکیو فیزیک و ریاضی خونده بود، اما اونم مثل بقیه بعد از جنگ کاری نداشت. با هم شریک شدن و کسبوکارشون رو با هم جلو بردن. اون روزا مردم بهجای پول، برنج میدادن و این دوتا حتی برنجها رو با مدلهای مختلف میپختن تا خسته نشن!
اولین اختراعشون یه پلوپز برقی بود. یه بشکه چوبی که کفش المنت گذاشته بودن، اما نتیجهاش برنج سوخته بود! بعد رفتن سراغ ساختن بالش برقی، ولی اونم باعث آتیشسوزی میشد. با این حال، این دوتا هیچوقت ناامید نشدن و گفتن: "عیبی نداره، یه چیز دیگه اختراع میکنیم!"
تو آمریکا دستگاهی به اسم ضبط صوت مغناطیسی ساخته شده بود. ماسارو و آکیو فقط با چند تا عکس و توضیح تونستن نسخهی خودشون رو بسازن، اونم بدون اینکه نمونه اصلیش رو از نزدیک ببینن. ضبطی ساختن که حتی از نسخه آمریکایی بهتر بود و خیلی زود در مدارس ژاپن همهگیر شد. اون ضبط صوت به مدت یک ساعت صدا ضبط میکرد و اسم شرکتشون رو گذاشتن توتسوکو.
وقتی خواستن محصولشون رو به آمریکا صادر کنن، دیدن اسم "توتسوکو" برای آمریکاییها سخته. اونجا بود که تصمیم گرفتن اسم جدیدی انتخاب کنن: سونی. این اسم از واژهی لاتین Sonus به معنی "صدا" گرفته شده. یه اسم ساده، بهیادماندنی و بینالمللی.
وقتی شرکت بل در آمریکا ترانزیستور رو معرفی کرد، سونی اومد و اون رو بهترش کرد. حتی فسفر بهش اضافه کردن که باعث شد رادیوی ترانزیستوری کوچیک، قوی و ارزان تولید کنن. محصولی به اسم TR-55 ساختن که نه تنها ژاپن، بلکه کل دنیا رو شگفتزده کرد.
با TR-55 وارد بازار آمریکا شدن. نه تنها مردم ازش استقبال کردن، بلکه برند "ساخت ژاپن" (Made in Japan) هم کمکم اعتبار جهانی پیدا کرد. آمریکاییها که تا دیروز به محصولات ژاپنی مشکوک بودن، حالا مشتری پروپاقرصش شده بودن.
در سال ۱۹۷۹، سونی باز هم ترکوند. واکمن، یه دستگاه کوچیک و قابلحمل برای گوش دادن به نوار کاست، دنیا رو متحول کرد. مردم میتونستن موسیقی دلخواهشون رو همهجا گوش بدن؛ چیزی که اون زمان خیلی خاص بود. البته شاید الان مسخره به نظر برسه اما ما داریم از سال 1979 صحبت می کنیم
سونی در دهه ۸۰ میلادی وارد دنیای دوربین شد و از بهترینهای بازار شد. بعدش، مدیرعامل جدید یعنی نوریو اوگا ایدهای رو مطرح کرد که بعدها دنیای بازیها رو عوض کرد: پلیاستیشن. در سال ۱۹۹۴، اولین پلیاستیشن معرفی شد؛ اولین دستگاه بازی سهبعدی که مثل بمب ترکید.
در دهه ۲۰۰۰، رقابت با شرکتهایی مثل سامسونگ و الجی سختتر شد. اما سونی همچنان جزو برترین برندهای دنیاست. الان (تا سال ۲۰۲۵)، سونی در بین ۱۰ شرکت بزرگ الکترونیکی دنیاست و در رتبه هفتم قرار داره.
ماسارو ایبوکا و آکیو موریتا، دو بنیانگذار سونی، در سال ۱۹۹۹ از دنیا رفتن. اما میراثشون هنوز زندهست. شرکت سونی هنوزم پرقدرت کار میکنه و خانوادههای ایبوکا و موریتا از سهامداران اصلی اون هستن.
