وقتی در خیابان راه میروم مهم نیست که کسی پیشم باشد یا نه.. در هر صورت تنهام.. چون دلم پیش توست.. اگرچه صحبت میکنم اما نمیدانم چه میگویم شاید یک مشت چرت و پرت..
اگر راه مدرسه تا خانه هم برایم تکراری نبود ممکن بود مثل روز کنکور در حال خود نباشم و گم شوم..
در بیداری یا خواب
فرقی نمیکند
تمام رویایم
تو
و دوستی با توست..
هر گاه احساس تنها ترین فرد جهان را کردی بدان دوستی داری که به تو فکر میکند..
به خود تو..
نه به جایگاه اجتماعی و پول و یا هر چیز دیگری..!
بدان دوستی داری که حاضر است برای نگهداری دوستی با تو هر کاری بکند
بدان دوستی داری که هیچگاه پشتت بد نمیگوید
بدان دوستی داری که سعی میکند هیچ چیز را از تو پنهان نکند
بدان دوستی داری که تو را به خودش ترجیح میدهد..
همه ی این ها یک دلیل دارد
چون آن دوست از اعماق وجودش دوستت دارد اگرچه با اخلاق گندش گاهی اذیتت میکند اما این را هم بزار به حساب دوست داشتن!
با عشق علی
Its ok :)
