آشنایی با اصطلاحات تجارت بین الملل

آشنایی با اصطلاحات تجارت بین الملل

1- کد تعرفه گمرکی (HS Code): در تمام دنیا برای هر نوع یا هر دسته کالا تعرفه ای خاص وجود دارد. یک کد شش ‌رقمی بین المللی است که شرح کالا را نیز در آن نشان می‌دهد. به عنوان مثال، زعفران با کد 091020 نشان داده شده است، این کالا در تمام دنیا به همین کد شناخته می‌شود. ممکن است در کشورهای مختلف تعداد ارقام کد تعرفه متفاوت باشد اما شش رقم اول آن ثابت و بین المللی است. در یک فرآیند صادراتی، از کد تعرفه برای تحقیقات بازار و عملیات گمرک استفاده می گردد.

2- پیش فاکتور یا پروفرما (Proforma Invoice): اولین سندی است که در یک معامله بین‌المللی توسط فروشنده قبل از انجام معامله صادر می‌گردد و حاوی کلیه توافقات اولیه بین فروشنده و خریدار است. مدت اعتبار پروفرما، نام کالا به همراه کدتعرفه، مقدار کالا، قیمت کالا، کرایه حمل، نوع ارز، کشور و کارخانه تولیدکننده کالا، مشخصات بسته‌بندی، مشخصات حمل(شامل محل مبدا و مقصد و نوع وسیله حمل)، شرایط پرداخت و مواردی از قبیل شماره و تاریخ پروفرما، نام شرکت فروشنده، نام شرکت خریدار و اطلاعات بانکی نیز در اغلب پروفرماها ذکر می‌گردد.

3- اینکوترمز(Incoterms ): یک کلمه مرکب است که از ترکیب سه کلمه انگلیسی (International Commercial Terms) به معنی اصطلاحات بین‌المللی بازرگانی تشکیل شده است و به‌صورت گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اصطلاحات برای تفکیک هزینه‌ها و مسئولیت‌ها بین فروشنده و خریدار استفاده می‌شود. اینکوترمز به مسائل مرتبط با حمل کالا از فروشنده به خریدار پاسخ می‌دهد. مسائلی شامل حمل کالاها، ترخیص کالاها، واردات و صادرات کالاها، اینکه چه کسی مسئول پرداخت می‌باشد و اینکه ریسک جابجایی و انتقال کالا در مراحل مختلف حمل بر عهده چه کسی می‌باشد. معمولاً با ذکر مکان‌های جغرافیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

4- بارنامه (Bill of Lading): به صورت مخفف B/L سندی است که توسط شرکت حمل و نقل برای حمل دریایی، زمینی، هوایی و یا ریلی صادر می شود. صدور این سند به معنی این است که کالایی مشخص در محلی مشخص برای ارسال به مقصدی مشخص تحویل گرفته شده است. در بارنامه نام ارسال کننده، نام دریافت کننده، شرح و تعداد کالا، وزن و حجم کالا، کد تعرفه گمرکی، مشخصات شرکت حمل کننده کالا و بندر مبدا و مقصد مشخص می گردد.

5- گواهی مبدا(Certificate of Origin) : به صورت اختصار COسندی است که نشان دهنده محل ساخت کالا می باشد و توسط اتاق بازرگانی کشوری که محصول در آن تولید شده است تنظیم می‌گردد و طبق فرمی که اتاق بازرگانی بین المللی ارائه داده است صادر می گردد. در گواهی مبدا مشخصات دریافت کننده کالا بر اساس بارنامه حمل، مشخصات وسیله حمل بار، ویژگی های کامل کالا بر اساس پروانه گمرکی، وزن کالا و تعداد و نوع بسته بندی، امضای صادر کننده کالا و امضای مرجع صادر کننده گواهی مبدا مشخص می گردد

6- پکینگ لیست (Packing List): یکی از اسنادی است که فروشنده برای خریدار تنظیم می نماید. این لیست به صورت جداگانه بیانگر تعداد و نوع بسته بندی ها و هم چنین وزن خالص و ناخالص برای هر یک از کالاهای که در محموله یا کانتینر وجود دارد قید خواهد گردید. در پکینگ لیست تعداد بسته( کارتن یا پالت)، تعداد ارقام هر بسته نیز مشخص می گردد.

7- حقوق ورودی:(Customs Duties) به مجموع حقوق گمرکی و سود بازرگانی حقوق ورودی گفته می شود. حقوق گمرکی معادل 4 درصد ارزش گمرکی کالاها(TSC) تعیین می شود و سود بازرگانی توسط هیات وزیران تعیین و در کتاب مقررات صادرات و واردات هر سال درج می گردد.