قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ برای شیوه های مختلف حمل و نقل

به نام خدا

قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ برای شیوه های مختلف حمل و نقل

در ادامه مقاله به معرفی 4 قاعده دیگر اینکوترمز می پردازیم. این 4 قاعده فقط مخصوص حمل دریایی و آبراه های داخلی می باشد.

1- FAS مخفف اصطلاح :Free Alongside Ship

این قاعده تنها مختص حمل دریایی و آبراه های داخل کشورمی باشد. زمانی که طرفین قصد تحویل کالا را در کنار کشتی داشته باشند به کار می رود. تحویل کالا در کنار کشتی در مبدا و محل خاتمه ریسک فروشنده کنار کشتی در بندر است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است و عقد قرارداد حمل و بیمه و بازرسی با خریدار است. طرفین باید محل دقیق تحویل کالا را در بندر تعیین شده را مشخص کنند به این جهت که تا آن لحظه هزینه های حمل با فروشنده خواهد بود. فروشنده وقتی کالا را در کنار کشتی ( مثلاً اسکله ) در بندر تعیین شده به خریدار تحویل میدهد تعهد خود را انجام داده است .خریدار وظیفه بارگیری کالا های موجود، حمل و نقل آنها، تشریفات گمرکی و سایر موارد لازم برای رسیدن کالا به مقصد نهایی را بر عهده دارد.

2- FOBمخفف اصطلاح Free On Board:

به معنای تحویل کالا در عرشه کشتی در مبدا است. فروشنده وقتی کالا را از روی نرده کشتی عبور داد ریسک خود را خاتمه داده‌است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل از بندر تحویل و بیمه و بازرسی با خریدار است. فروشنده هنگامی که در عرشه کشتی در بندر تعیین شده محموله را تحویل می دهد، به ریسک خود خاتمه می دهد. خریدار کلیه خطرات و هزینه کالاها را از این لحظه به بعد بر عهده می گیرد. مطابق قاعده FOB فروشنده مسئولیت انجام مراحل صادرات کالا و ترخیص آن را بر عهده دارد اما در برابر واردات کالا به کشور مقصد هیچ گونه مسئولیتی ندارد.

3- CFR مخفف اصطلاح :Cost and Freight

به موجب آن فروشنده باید مخارج کرایه را تا مقصد پرداخت نماید، ولی خطر فقدان یا خسارت و هزینه‌های اضافی بر عهده خریدار است. در این روش نوعی تقسیم مسئولیت بین خریدار و فروشنده اعمال شده‌است. کالا وقتی از روی نرده کشتی عبور می‌کند (بارگیری می‌شود) مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه بیمه با خریدار است اما هزینه حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بیمه با خریدار است و عقد قرارداد حمل با فروشنده می باشد. فروشنده مطابق قاعده CRF باید مراحل صادرات کالا و ترانزیت را بر عهده بگیرد با این حال مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مقصد ندارد. باید توجه داشته باشید که در CRF دو بندر به عنوان مقصد شناخته می شود، اولی بندری است که در آن کالا تحویل خریدار داده می شود به این ترتیب مسئولیت به خریدار منتقل می شود. در ادامه فروشنده کالا را به بندر دوم تحویل می دهد که به عنوان مقصد اصلی شناخته می شود. اما فروشنده باید در قرارداد طی کند که نقطه تحویل ریسک بندر اول می باشد.

4- CIFمخفف اصطلاح Cost, Insurance and Freight:

به معنای هزینه کالا، بیمه و کرایه حمل تا مقصد است. این قاعده مخصوص حمل دریایی می‌باشد. کالا وقتی از روی نرده کشتی بارگیری می‌شود مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه حمل و بیمه با فروشنده‌است و عقد قرارداد حمل و بیمه با فروشنده‌است . این قاعده کاملا شبیه به روش CFR می باشد و فقط هزینه بیمه و عقد قرارداد با بیمه توسط خریدار انجام می پذیرد.

(ادامه دارد...)