به نام خدا
قوانین اینکوترمز ۲۰۲۰ برای شیوه های مختلف حمل و نقل
اینکوتِرمز( به انگلیسی : Incoterms ) یک کلمه مرکب است که از ترکیب سه کلمه انگلیسی « International Commercial Terms » به معنی اصطلاحات بینالمللی بازرگانی تشکیل شده است و به صورت گستردهای مورد استفاده قرار میگیرد. اینکوترمز به عنوان یک استاندارد قراردادی قابل قبول در سراسر جهان تبدیل برای تفکیک هزینهها و مسئولیتها و نقطه انتقال ریسک بین فروشنده و خریدار استفاده میگردد. اینکوترمز ۲۰۲۰ به مسائل مرتبط با حمل کالا از فروشنده به خریدار پاسخ میدهد. مسائلی شامل حمل کالا ها ، ترخیص کالا ، واردات و صادرات کالا ها، اینکه چه کسی مسئول پرداخت میباشد و اینکه ریسک جابجایی و انتقال کالا در مراحل مختلف حمل بر عهده چه کسی میباشد. اینکوترمز تنها بخشی از کل قرارداد تجارت بین المللی است. این اصطلاحات چیزی در مورد مبلغ پرداخت شده یا روش پرداختی که در معامله استفاده می شود، نمی گویند. علاوه بر این، اینکوترمز با انتقال مالکیت کالا ها ، نقض قرارداد یا مسئولیت محصول سروکار ندارد. همه این موارد باید در قرارداد فروش در نظر گرفته شود. همچنین، اینکوترمز نمی تواند قوانین رسمی و اجباری را نادیده بگیرد. در نسخه سال 2020 کلیه قواعد در دو دسته مشخص دسته بندی می شوند و در کل 11 قاعده (Term) وجود دارد. چهار قاعده فقط ویژه حمل دریایی می باشد و هفت قاعده دیگر شامل همه روش های حمل (دریایی، هوایی، زمینی و ریلی) می توانند مورد استفاده قرار گیرند. هر یک از ۱۱ اصطلاح اینکوترمز ۲۰۲۰ بر اساس شیوه حمل و نقل را در ادامه مقاله توضیح خواهیم داد.
می تواند برای هر نوع شیوه حمل و نقل از طریق هوایی، کامیون، راه آهن، کشتی یا به کمک چند حالت استفاده شود. محل تحویل کالا از فروشنده به خریدار در یک قرارداد فروش مطابق با قاعده FCA می تواند در هر محلی اعم از انبار فروشنده و یا جایی غیر از آن باشد و بارگیری و حمل داخلی با فروشنده است. توصیه می کنیم طرفین معامله در قرارداد خود محل دقیق تحویل را ذکر کنند تا مسئولیت های طرفین مشخص باشد. فروشنده مسئولیت انجام مراحل صادرات کالا را بر عهده دارد. فروشنده باید کالاها را بطور مناسب یا مطابق آنچه در توافق بین دو طرف مشخص شده است، بسته بندی کند و علاوه بر این، فروشنده مسئولیت ترخیص صادرات کالا را نیز بر عهده دارد.
به معنای تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد است برای هر نوع شیوه حمل کاربرد دارد (ولی بیشتر برای طرق زمینی و هوایی) استفاده میشود. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حملکننده میدهد خاتمه میابد. هزینه حمل با فروشنده تا نقطه معین طبق قرارداد و هزینه بیمه به عهده خریدار است. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است. مطابق این قاعده زمانی که فروشنده کالا را به اولین حمل کننده و در محل تعیین شده تحویل می دهد، به ریسک خود خاتمه می دهد. اما همچنان مسئولیت انتقال کالا تا مقصد نهایی اعم از هزینه کرایه را بر عهده دارد. مطابق این قاعده فروشنده مسئولیتی در قبال تهیه بیمه ندارد. مطابق این قاعده فروشنده باید مراحل ترخیص برای صادرات کالا را انجام دهد اما مسئولیتی در قبال واردات کالا در کشور مقصد ندارد.
به معنای تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد است. روش حمل مرکب میباشد. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را به نقطه توافق شده میرساند خاتمه میابد. هزینه بیمه در بالاترین سطح و حمل و نقل با فروشندهاست. عقد قرارداد بیمه و حمل با فروشندهاست. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است. فروشنده تنها مسئولیت ترخیص برای صادرات کالا را بر عهده دارد و در زمینه واردات کالا در کشور مقصد مسئولیتی بر عهده ندارد. فروشنده کالاها را به فرد حامل یا شخص دیگری که توسط خریدار تعیین شده در محل تعیین شده تحویل می دهد و در این مرحله ریسک به خریدار منتقل می شود.
(ادامه دارد...)