یه مسئله خیلی مهمی که شاید برای بقیه هم پیش اومده باشه اینه که اگه قراره بنویسم در مورد چه موضوعی بنویسم؟
چند وقت پیش درگیر نوشتن یه مقاله بودم در مورد موضوعی که اصلا برای جذاب نبود و هر روز که میرفتم که نوشتن رو ادامه بدم برام عذاب بود در حدی که ناامید شدم از نوشتن و به این نتیجه رسیدم که تو اصلا نمیتونی بنویسی و هیچ استعدادی تو نوشتن نداری.
اون روزا خیلی سخت گذشت ولی آخرش من اون مقاله رو نوشتم و تحویل دادم ولی دیگه جونی برام نمونده بود و از نوشتن متنفر شده بودم.
خیلی برام عجیب بود که چرا اینقدر سخت گذشت بهم مگه چی بود؟ چی شد که من اینقدر به خودم سخت گرفتم؟
بعد از اون ماجرا با خودم گفتم که یه بار دیگه نوشتن رو امتحان کنم شاید شرایط فرق کرد.
من وارد سایت ویرگول شدم و محو محیط جذابش شدم و با خودم گفتم اینجا که کسی از نوشتنت ایراد نمیگیره، راحت بنویس شاید برات لذت بخش بود، شاید به نوشتن علاقه‌مند شدی.
بعد از نوشتن اولین مطلبم خیلی برام جالب بود که پیام‌های لایک مطلبم برام میومد؛ تعدادشون زیاد نبود ولی خیلی برام جذاب بود و با خودم گفتم که تو میتونی بنویسی فقط باید موضوع درستی انتخاب کنی. فقط باید مطلبی که دوست داری رو انتخاب کنی و شروع کنی به نوشتن؛ بنظر خیلی ساده میاد ولی شاید گاهی اوقات آدم این نکته رو فراموش کنه و تمام شوق و ذوقش از بین بره و این حسی که تو وجودش هست رو نادیده بگیره.
چرا تو همه مراحل زندگی یه سری از کارهایی که فکر میکنیم میتونیم از پسش بر بیایم رو انجام ندیم؟ حتی اون کارهایی که فکر میکنیم نمیتونیم انجام بدیم...
بنظر من چالش خیلی خوبیه.
مگه آدم چقدر عمر میکنه؟؟؟
همه جا میخونیم " وقتی که پیر بشیم به فکر کارهایی میوفتیم که انجام ندادیم نه کارهایی که انجام دادیم."
پس چرا زمان رو از دست بدیم و به سادگی از علایقمون دور بمونیم و دچار رزومرگی بشیم؟
واقعا چی بهتر از اینکه کاری رو انجام بدی که فکرشم نمیکردی از پسش برمیای و علاوه بر اون میتونی در اون زمینه هم موفق باشی.
امیدوارم که همه ما کاری رو انجام بدیم، که دوست داریم و علاوه بر اون از انجام دادن هیچ کاری ترسی نداشته باشیم.
