چند وقت پیش داشتم با یکی از دوستام تو محل کار صحبت میکردم داشتیم راجب ایده هایی که تو ذهنمون هست میگفتیم که یهوی یه ایده ی عجیب و غریب داد (ایده ای که ارزش و کارایی نداشت)
من اونجا واسه اینکه تو ذوقش نزنم چیزی نگفتم ولی بعدش که یکم فکر کردم دیدم
خلاصه یاد یه متنی افتادم که توی کتاب "تفکر طراحی" خونده بودم اونم این بود که
ما میتونیم یه تستر طراحی کنیم که نون تا ۵ متر بالا بندازه ولی چرا؟
یا اینکه میتونیم یه رژلب یک متری طراحی کنیم ولی چرا؟
وقتی این کارا سود ، ارزش و کارایی نداره چرا باید طراحی کرد به جای گذاشتن وقت های کم روی کارهای بی ارزش زیاد بیایین وقت زیاد برای یک کار با ارزش بزاریم مطمئن باشید نتیجشو میبینیم
من فکر میکنم دلیل شکست خوردن بعضی از طراحای حرفه ای ما که از یه شرکت خیلی خوب استعفا میدن و فکر میکنن ایده ای که تو سرشون هست خوبه و میتونه به یک استارتاپ جذاب و خوب تبدیل بشه همینه
شرایط و اطراف ما پر شده از رویافروش هایی که خودشون تاحالا به رویاهاشون نرسیده ان بیاین یکم به ذهن خودمون اعتماد کنیم
البته با رعایت اولویت و ارزش کار :)
