در استان گیلان ، شمال ایران ، زنان به طور سنتی سر و موهای خود را با "لاچاک" می پوشانند ، که نوعی روسری است.
رنگ و شکل آن با توجه به سن زن و مکانی که در آن زندگی می کند متفاوت است.
لباس محلی گیلان گیلی شاپ یکی از زیباترین و منحصر به فرد ترین لباس های موجود در کشور می باشد که به دست زنان و مردان غیور گیلانی با کیفیتی بسیار بالا تهیه و دوخت می شود.
در مناطق دشتی ، روسری که معمولاً به رنگ های تیره است ، در یک مثلث تاشو زده شده و بالای گوش ها پیچیده می شود و دو دم آن روی پیشانی گره می خورد.
در شرق گیلان ، زنان پارچه سیاه را به مثلثی در اطراف پیشانی خود می چسبانند و در پشت آن گره می زنند ، با انتهای آزاد برای پوشاندن موهایشان. گاهی اوقات انتهای آن روی روسری گره زده می شود.
زنان در خارج از خانه خود یک "لباس سفید" ، یک شال سفید پوشیده اند. این روسری مربعی سفید است که در یک مثلث تاشو و زیر چانه گره می خورد. دمهای آن به دور گردن چسبانده می شوند یا روی پیشانی گره می خورند.
در برخی از مناطق استان ، شال سفید روی لاچاک پوشیده شده است. نحوه گره زدن یا قرار دادن روی سر ، نشانگر سن ، وضعیت تأهل و ناحیه زنی است که آن را می پوشد.
لباس بلند بخش اصلی لباس زنانه در ارتفاعات استان است. از پارچه پنبه ای چاپی ، به نام "چیت" ساخته شده است ، این پوشش ها از گردن تا ران ها یا زانوها یا مچ پا است. دو شکاف در طرفین امکان پرکردن بیشتر در قسمت پایین را دارد.
دارای آستین های باریک بلند است که در مناطق دشت به آستین کوتاه تبدیل می شود.
قسمت بالای آن دارای یقه باند باریک و جلوی پلاکت در جلوی مجوز پرستاری است که با روبان قاب بندی شده و دارای دکمه ها و دکمه های دکمه ای است.
لباس قاسم آبادی با قسمت های مختلفی از بند در قسمت پایین پوشاک تزئین شده است.
به طور کلی دامن با لباس پوشیده می شود. زنان با پوشیدن لباس "جلیقه" یا جلیقه یا زنان پیرتر ، کاپشن مستقیم جلو را می پوشند ، که هر دو معمولاً به رنگ سیاه هستند.
یکی از تکه های مجزا لباس که زنان گیلاک پوشیده می شوند ، چادرساب است ، یک تکه پارچه مستطیل شکل تاشو در مثلث است و برای کار روزانه یا دور کمر پوشیده شده گره می پوشد و برای حمل یک نوزاد در قسمت عقب استفاده می شود. از نوارهای پارچه ای با نخ ابریشم بافته شده است.
"تومن" ، دامن بلند و جمع شده ، با لباس اصلی لباس زنانه گیلاک را تشکیل می دهد.
با کشیدن بند ناف برای جمع کردن پارچه به کمر محکم می شود. رنگ ، طول و تراکم جمع آوری نشانگر سن زنی است که آن را می پوشد.
خانم های جوان دامن های خود را به گوساله های خود به رنگ قرمز و یا با نقوش گل و رنگ روشن می پوشند ، در حالی که پیرزن ها معمولاً دامن هایی را می پوشند که روی انگشتان پا قرار می گیرد و دارای نقوش کوچک است.
خانمها معمولاً دو یا سه دامن می پوشند ، که جدیدترین آنها در قسمت بالای است. لباس محلی آنها زیر دامن های خود مانتو های مشکی پوشیده اند. پنتالون ها از جنس تنگ و مچ پا هستند.
زنان دهقان به طور سنتی پابرهنه بودند. با این حال ، در دهه های اخیر ، بیشتر زنان کفش های لاستیکی تولید شده ، گالش هایی را که از ابتدای این قرن از ریگا و سن پترزبورگ به ایران وارد می شد ، می پوشند.
ایرانیان در مناطق مختلف کشور در گذشته از گذشته لباسهای قومی پوشیدند. در برخی مناطق ، مردم هنوز از لباس های سنتی استفاده می کنند. این لباس حقایق مربوط به سبک زندگی ، تاریخ و اعتقادات افراد محلی را نشان می دهد.
منبع: گیلی شاپ
