جهان سرت

جهان در ذهن تو فریاد می زند

سرت پر از ارتعاش می شود

می کشد دنیای تو را

می چیند همه تو را

جهان تا مغز استخوانت،

تا همه وجودت ..

همه جا تو را می آید ،می برد

همه چیز در درون توست

نا گفته های درون تو را در بیرون می چینن

و تو گویی همه چیز بیرون اتم و جنبان شده است .

نه چنین ..

همه چیز در درون توست

آن همان که ضبط شده ..

جذب شده ..

واکنش شده ..

و اکنون می کشد ..

تا تو را راضی بخواهد...

و تو همه چیز را بلند فریاد زدی

با نگاهت ،

و همه چیز را بلند گفتی

و باز با لبخندت ..

به دنبالت می آید

و تو اسرار می کنی و تو او را باز با شدت و تکرار همان را تکرار می کنی ..

جهان سرم بمان ...