ویرگول
ورودثبت نام
علی
علی
خواندن ۲ دقیقه·۲ ماه پیش

گشتم نبود، شما پیدا کردی؟

حقیقیتش چندسالی هست که دارم تلاش میکنم یه هیئتی پیدا کنم که توش بتونم آرامش داشته باشم اما پیدا نمیکنم. اون آروم و قراری رو که دنبالشم توی این هیئت‌ها پیدا نمیکنم.

راستش تو گذر زمان اینجوری که من یاد گرفتم، این خدای ما، هدف اصلیش از فرستادن دین، برقراری عدالت و شاخ‌به‌شاخ شدن با ظلم بوده. اوج این ماجرا هم میشه عاشورا و داستان امام حسین. یعنی به نظر میرسه هدف اصلی از سرپا نگه‌داشتن عزاداری امام حسین بعد ۱۰۰۰سال این بوده که آدم‌ها یادشون باشه هرجا ظلم دیدن یه جوری جلوش وایسن. پس یعنی مرکز بروز این هدف هم باید هیئت باشه دیگه؟ درسته؟‌

اما تو تموم این سال‌ها دلم لک زده هیئتی رو پیدا کنم که مثل امام دهه ۴۰ داد بزنه که آهای ایها‌الناس جلوی ظلم وایسید. آهای علمای اسلام بیدار بشید، اما هر چی میگردم پیدا نمیکنم.

این حرف من نیست، از شهید مطهری نقل قول میکنم که میگه :‌ "شماها به خاطر نفله شدن امام حسین گریه می‌کنید". که اساسا هدف امام حسین این نبوده! مگه این مرد بی‌کار بوده که علی‌اکبرش رو بفرسته اربا اربا بشه و من بعد ۱۰۰۰سال بشینم واسه دردی که کشیده گریه کنم؟؟؟؟ من هرچی میگردم یا هیئت‌ها به قول شهید مطهری اونجوری داد و بیداد راه میندازن یا دیگه ته ظلم‌ستیزیشون اینه که از ظلم اسرائیل بگن که از قضا این هیئت‌های دسته دوم لابه‌لای حرفاشون انقدر بادمجون دور قاب نظام میچینن که گوش مستمع خسته میشه.


این تازه در مورد هیئت‌هاییه که توی فضای بسته برگزار میشن. راستش مشاهداتی که از دسته‌ هیئت‌هایی که تو خیابونا راه میفتن داشتم، اصلا جالب نیست. من همیشه ترسیدم از قضاوت آدما. من کی باشم که بخوام از نیت آدما خبردار بشم ولی هر چی نگاه به این دسته‌‌های عزا، خیلی شبیه مزون لباس شدن. خانوم‌هایی که سینه‌زن‌ها رو با هزارجور بزک‌دوزک و ست مشکی و عطر و ادکلن‌های جورواجور دنبال میکنن و پسرهایی که حتی اگه با خلوص صددرصد سراغ طبل زدن اومده باشن بعید میدونم بتونن در ادامه، تمرکزشون رو حفظ کنن. نمیدونم تا حالا صف ماشین‌های اندرزگو و جمع‌های شبانه جلوی باغ‌موزه ولیعصر تهران رو دیدید یا نه. انگاری این روزها خیلی از دسته‌های عزاداری و ایستگاه صلواتی‌ها هم مثل اونا شده محلی برای تبادل پارتنر و پیدا کردن یه شریک موقتی ....


تهش این که من دلم هیئتی میخواد که وقتی ازش بیرون میام روزمرگی رو توی من کشته باشه. منو حساس کنه به ظلم و فساد توی کشور، منو نسبت به رشوه و ربا و ناعدالتی عصبانی کنه، خوره بندازه به جون آدما که دنبال عدالت علی باشن .... ولی این هیئت‌هایی که من میبینم یه جورایی شدن معادل پارتی‌های جوون‌های اروپایی برای تخلیه انرژی و حواس پرتی، دارم زیاده‌روی میکنم ولی خیلی از این هیئت‌ها منو یاد جمله "افیون‌ توده‌ها"ی اون کافر از خدا بی‌خبر میندازه ...


خلاصه که من نتونستم تا حالا پیدا کنم ... اگه پیدا کردید به منم خبر بدید ....

امام حسین
مسیر تحصیلی من از شریف شروع شد و این روزها مسیرم به دانشکده پزشکی خورده. اینجا تجربه‌هامو می‌نویسم.
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید