یورو در حوالی 1.1620 از روز گذشته یک روند خنثی را تجربه می کند در ضعیفترین سطوح از اواخر اوت نوسان میکند؛ تصویری که بیش از هر چیز از «ریسکهای مالی دولتها» و نااطمینانی سیاسی در اروپا اثر میگیرد.
در فرانسه، رفتوآمد نخستوزیران بار دیگر کانون توجه را به پایداری بودجه جلب کرده است. نشانههایی از پرهیز الیزه از انتخابات زودهنگام و تمایل احزاب به عبور بودجه تا پایان سال، بخشی از فشار سیاسی را کم کرده، اما مسئله بنیادین—کسر بودجه بالا و مسیر دشوار اصلاح مالی—همچنان پابرجاست.
همزمان، دادههای آلمان تصویر اقتصاد را تیرهتر کردهاند: صادرات غیرمنتظره کاهش یافته، واردات افت بیشتری داشته و پسلرزههای ریزش تولید صنعتی و سفارشهای کارخانهای در ابتدای هفته ادامه دارد. این ترکیب پیام سادهای برای بازار ارز دارد: تا وقتی رشد منطقه یورو شکننده بماند، دست بانک مرکزی اروپا برای سختگیری پولی کوتاهتر و جذابیت نسبی یورو کمتر است.
در سوی مقابلِ اقیانوس اطلس، بودجه آمریکا نیز در کانون ارزیابی بازار قرار گرفته است. برآورد دفتر بودجه کنگره از تداوم کسری حدود 1.8 تریلیون دلاری، به بحث «تا کجا میتوان کسریهای بزرگ را تحمل کرد؟» وزن تازهای داده است. نکته کلیدی اینجاست: اگرچه در سالهای گذشته بازار ارز به بدهی عمومیِ اقتصادهای G10 بیاعتناتر بود، اکنون زنجیره اثرگذاری روشنتر دیده میشود.
هنگامی که هزینههای دولت به رشد نینجامد و همزمان نشانههای ضعف چرخهای در اقتصاد آمریکا بالا بزند، فدرال رزرو ناچار میشود از شدت انقباض بکاهد؛ چیزی که در حالت عادی به زیان دلار تمام میشود. اما این تصویر یکبعدی نیست: افزایش تنشهای مالی و سیاسی در اروپا، یورو را از کانال دیگری تضعیف میکند و تقاضای احتیاطی برای دلار را بالا نگه میدارد. به بیان ساده، «دلارِ ضعیفِ بنیادی» در برابر «دلارِ قویِ پناهگاهی» قرار گرفته و برآیند این دو نیرو، فعلاً به سود دلار تمام شده است.
از منظر رفتاری، بازار اینگونه کالیبره میشود: هر خبرِ مثبت از صحنه سیاست فرانسه یا هر نشانهای از کفسازی دادههای آلمان—که انتظارات رشد را کمی بالا بیاورد—میتواند به حمایتِ موقت از یورو منجر شود. اما تا زمانی که روایت غالب «ریسک مالی بالا + رشد کمجان» است، جهشهای یورو بیشتر رنگ تکنیکی و پوشش موقعیتهای فروش خواهد داشت تا آغاز یک روند پایدار. در آمریکا نیز تعادل میان دو پیام متضاد—کسریهای بالاتر (به نفع دلارِ ضعیفتر در افق میانمدت) و ریسکگریزیِ جهانی (به نفع دلارِ قویتر در کوتاهمدت)—سرعت و دامنه نوسان EURUSD را تعیین میکند.
جمعبندی برای مسیر پیشِ رو چنین است: در کوتاهمدت، تا وقتی دادههای منطقه یورو ضعیف بماند و عدمقطعیتهای بودجهای در فرانسه و بریتانیا پررنگ باشد، توازن قوا علیه یورو است و هر صعود، با مقاومت زودرس روبهرو میشود. در افق میانمدت، اگر کسریهای آمریکا بدون پشتوانه رشد ادامه یابد و فدرال رزرو بهروشنی به نرمش بیشتر متمایل شود، زمین بازی میتواند بهتدریج به سود یورو تغییر کند—بهویژه اگر اروپا همزمان از شوکهای سیاسی فاصله بگیرد. تا آن زمان، روایت غالب همچنان «یوروِ حساس به خبر» و «دلارِ دارای پشتیبان ریسکگریزی» است و نتیجهاش یک دامنه نوسانی با شیب ملایم به زیان EURUSD.
تحلیل وضعیت تکنیکی:
در تایم فریم 4 ساعته حرکت نزولی همچنان در مسیر کاهشی در حال ادامه یافتن است که باعث می شود در صورت توقف فعلا به اصلاح های جزئی نظر داشته باشیم. میانگین های 6 و 30 نیز کراس نزولی را تثبیت کرده اند. انتظار بر این است تا زمانی که حتی در صورت رشد قیمت، تا زمانی که شاهد کلوز کندل 4 ساعته در بالای سطح 1.1660-1.1674 نباشیم، وقوع سناریوی کاهشی تا محدوده بعدی 1.1563 احتمال بالایی دارد.
