آپدیت بهموقع پروژههای React Native برای جلوگیری از مشکلات جدی بسیار حیاتی است. بدون بهروزرسانی، اپلیکیشن شما ممکن است با نسخههای جدید سیستمعاملها سازگار نباشد و از انتشار در مارکتهایی مانند Google Play یا App Store باز بماند. علاوه بر این، عدم آپگرید میتواند مشکلات امنیتی و عملکردی ایجاد کند. پروژههای قدیمیتر، بهویژه بهدلیل وابستگیها و کدهای منسوخشده، نگهداری و توسعه پیچیدهتر و زمانبر خواهند شد. به همین دلیل، آپگرید به نسخههای جدید، نهتنها الزامی است، بلکه برای حفظ امنیت و عملکرد اپلیکیشن ضروری است.
با این حال، ارتقاء پروژههای React Native به نسخههای جدید میتواند چالشبرانگیز باشد. برخلاف کتابخانههای جاوااسکریپتی ساده، React Native تنها یک وابستگی Node نیست که با تغییر شماره نسخه در package.json بهراحتی ارتقاء یابد. این پروژهها شامل بخشهای نیتیو iOS و Android هستند که باید با نسخه جدید هماهنگ شوند. علاوه بر این، ارتقاء همزمان react و سایر وابستگیها ممکن است شما را با مشکلات peer dependency مواجه کند.
در این مقاله، روشهای رایج برای آپگرید پروژههای React Native را بررسی میکنیم. این روشها شامل راهکارهای رسمی و خودکار، روشهای دستی و حتی راهحلهای غیررسمی هستند. توجه داشته باشید که انتخاب روش مناسب به شرایط خاص هر پروژه بستگی دارد و بهترین راهکار برای یک پروژه ممکن است برای پروژه دیگر مناسب نباشد. همچنین، این مقاله فقط به آپگرید React Native اختصاص دارد و بهروزرسانی وابستگیها یا پکیجهای جانبی را پوشش نمیدهد، هرچند که در عمل ممکن است نیاز به ارتقاء آنها نیز باشد.
ابزار Upgrade Helper ابزاری تعاملی است که در داکیومنت رسمی React Native معرفی شده و به شما کمک میکند تا نسخههای فعلی و هدف پروژه را انتخاب کرده و تفاوتهای فایلهای الگوی پیشفرض را مشاهده کنید. این ابزار یک Diff جامع از پروژه React Native خام ارائه میدهد که شما باید تغییرات آن را بهصورت دستی در پروژه خود اعمال کنید.
این روش مزایای زیادی دارد؛ شما میتوانید خطبهخط تغییرات بین دو نسخه را مشاهده کرده و کنترل کاملی بر اعمال تغییرات داشته باشید. علاوه بر این، امکان انجام تغییرات بهصورت مرحلهای وجود دارد. اما این روش بهدلیل ماهیت دستیاش زمانبر است و احتمال خطاهای انسانی را افزایش میدهد. همچنین، از نسخههای قدیمیتر React Native پشتیبانی نمیکند و برای نسخههای پایینتر از ۰٫۶۵ مناسب نیست.
react-native upgrade برای ارتقاء خودکاردستور react-native upgrade در React Native CLI، یکی از روشهای خودکار برای ارتقاء پروژه است. این دستور تغییرات لازم را در فایلهای پروژه اعمال میکند و از مخزن Diff ویژهای به نام rn-diff-purge برای شناسایی فایلهای مورد نیاز استفاده میکند. این فرایند مبتنی بر Git است و بهطور خودکار اکثر تغییرات را اعمال میکند.
این روش سرعت بالایی دارد و بسیاری از تغییرات را بهصورت اسکریپتشده انجام میدهد، بنابراین از این نظر کارآمد است. با این حال، در برخی جهشهای بزرگ، بهویژه از نسخه ۰٫۵۶ به ۰٫۵۷، ابزار CLI بهتنهایی قادر به پوشش تمامی تغییرات نیست و نیاز به اعمال تغییرات دستی خواهد بود. این روش مناسب پروژههای متوسط و بزرگ است که تغییرات زیادی در آنها اعمال نمیشود، ولی در برخی شرایط خاص ممکن است به تحقیق و مطالعه Release Notes نیاز داشته باشید.
گاهی اوقات، برای پروژههای قدیمی بهتر است بهجای ارتقاء مستقیم، یک پروژه جدید React Native با نسخه هدف ایجاد کرده و کد منطق برنامه و منابع دیگر را به آن منتقل کنید. این روش به شما این امکان را میدهد که از یک پایه تمیز شروع کنید و از مشکلات مربوط به آپگرید فایلهای پیکربندی منسوخشده جلوگیری کنید.
البته این روش بهویژه برای پروژههای بزرگ زمانبر خواهد بود. شما باید کدها و منابع را از پروژه قدیمی منتقل کرده و تنظیمات خاص را در پروژه جدید وارد کنید. اگر پروژه شما وابستگیهای نیتیو پیچیدهای دارد، این انتقال ممکن است بهطور قابل توجهی زمانبر و چالشبرانگیز شود، اما در نهایت باعث ایجاد یک پروژه با ساختاری تمیز و قابل نگهداریتر خواهد شد.
در این روش، یک پروژه جدید با نسخه بهروز React Native ایجاد کرده و فقط پوشههای نیتیو (Android و iOS) را از پروژه جدید به پروژه قدیمی منتقل میکنید. این روش به شما این امکان را میدهد که تغییرات نیتیو را بهروز کنید، در حالی که تغییرات خود را در دیگر بخشهای پروژه حفظ میکنید.
این روش معمولاً سریعتر از بازسازی کامل پروژه است و نیازی به انتقال تمام کدها ندارد. البته برای این که تغییرات بهدرستی اعمال شوند، باید دقت زیادی در مقایسه و اعمال تغییرات داشته باشید، بهویژه اگر تغییرات زیادی در فایلهای نیتیو صورت گرفته باشد.
پس از اعمال تغییرات و ارتقاء به نسخه جدید React Native، چالش اصلی اجرای پروژه در دو پلتفرم Android و iOS است. در این مرحله، باید خطاهای بیلد را رفع کرده و خطاهای احتمالی باندل را هم برطرف کنید. ابزارهایی مانند react-native doctor و react-native-clean-project میتوانند در این فرآیند مفید باشند. هدف نهایی این است که پروژه به نسخهای پایدار و استیبل برسد که در هر دو پلتفرم به درستی اجرا شود.
