معاینه اول برای سنجش میزان صحت بینایی فرد و معمولا به وسیله تست اسنلن انجام می شود. این تست فاصله مرکز بینایی را به وسیله طرح هایی که روی آن حروف E به طرق و اندازه های مختلف قرار گرفته اندازه می گیرد. بعد از این تست آزمایش های دقیق تری وجود دارند که ارزیابی های عمیق تری انجام می دهند.
پیشگیری از اختلالات بینایی یکی از اهداف اصلی اقدامات پزشکی است. و به وسیله معاینات ژنتیکی، مشاوره، مواظبت والدین و ارزیابی سریع رشد امکان پذیر می باشد. با آزمایشهای تخصصی می توان مشخص کرد. که آیا والدینی که قصد دارند بچه دار شوند دارای ترکیب ژنتیکی خاصی هستند که منجر به غیر طبیعی شدن جنین گردد یا خیر. و بعد هم از طریق مشاوره بهترین روش پیشگیری، ارزیابی و انتخاب می شود.
مواظبت و نگهداری مناسب مانند تغذیه صحیح استفاده درست از داروها و در معرض اشعه قرار نگرفتن در هنگام بارداری می تواند در جلوگیری از اختلالات موثر واقع شود.
یکی از راه های پیشگیری از بین بردن عفونت ها توسط آنتی بیوتیک یا داورهای مناسب است. اگر بررسی مشکلات رشدی به موقع صورت گیرد اختلال زودتر مشخص می شود. خانواده و پزشک قادر خواهند بود راه های درمانی مختلف را تجزیه و تحلیل کنند. و درصورت نیاز کودک را به متخصص دیگری نشان دهند تا اگر ارزیابی عمیق تری نیاز است از او کمک بگیرند.
در معاینات بینایی توانایی های شنوایی، گفتاری، حرکتی و روانی هم مورد ارزیابی قرار می گیرند. این معاینه در چند مرحله در سنین مختلف باید انجام گیرد.
درمان برای کسانی که قسمتی از بینایی خود را از دست داده اند به وسیله استفاده از عینک یا لنز انجام می گیرد. جراحی و دارو درمانی هم نقش مهمی در درمان دارند. از نظر کمک های اجتماعی می توان هرچه سریع تر خدماتی در جهت بهداشت روانی برای این افراد فراهم کرد. زیرا آنها از مشکلات اجتماعی مانند تصور ضعیف از خود و احساس حقارت رنج می برند.
خدمات ممکن است با برنامه های انگیزشی برای نوزادان و مشاوره برای خانواده آغاز شود. به تدریج که کودکان بزرگتر می شوند. مشاوره گروهی می تواند آنها را در سازگاری و تطبیق با احساسات مربوط به نابینایی کمک کند. مشاوره برای موارد مختلفی مانند ازدواج، روابط بزرگسالان و خانواده نیز می تواند انجام گیرد.
سایر خدمات عبارت اند از: ایجاد کتابخانه، نشر روزنامه ها و کتابهایی که با خط بریل یا با کلمات بزرگ نوشته می شود و یا روی نوار ضبط میگردد.
در کنار ارزیابی تحصیلی باید ارزیابی پزشکی و روانی هم انجام گیرد تا امکان تشخیص و کسب اطلاعات لازم برای آموزش فراهم گردد. تا چند سال قبل کودکان در مراکز شبانه روزی تحصیل می کردند. و همین مساله موجب می شد که آنها از دنیای اطراف خود جدا شوند. در حال حاظر بعضی از مدارس سیستم باز را دنبال می کنند. چون معتقدند نابینا باید موقعیت هایی برای کسب تجربیات داشته باشد. برنامه های آموزشی برای برای دانش آموزان دارای اختلال بینایی بر اساس اصل انعطاف شرایط مکانی است.
خدمات مختلفی برای این کودکان هم در مدارس ویژه وجود دارد. و این افراد می توانند نیازهای خود را از طریق آموزش عمومی یا خصوصی برطرف کنند. دانش آموز در هر مکانی که باشد باید به یک متخصص بینایی هم دسترسی داشته باشد. تا معلمین و مدرسه را در ارئه برنامه های آموزشی درسیف راه های مختلف آموزشی، تکنیک های گوناگون ارزیابی و استفاده از وسایل ارتباطی کمک کند.
آموزشهای مخصوص این افراد شامل تغییر یا اصلاح برنامه درسی و یادگیری مفاهمیمی است که بچه های بینا می آموزند. مانند رفتن به خیابان، رفتن از یک کلاس به کلاس دیگر، صرف غذا در رستوران و استفاده از وسایل نقلیه عمومی.
در فراگیرسازی آموزشی دانش آموزان دارای نقص دیداری که به مدارس عادی می روند انتظار می رود برنامه درسی را دنبال کرده و پیشرفتی همچون همکلاسان خود داشته باشند.
این دانش آموزان در سیستم فراگیرسازی موفق خواهند بود اگر از نظر محیط مدرسه، تکنیک های آ»وزشی و یادگیری و برنامه درسی حمایت شوند.
این دانش آموزان نیازهای بخصوص خود را دارند که باید به آنها توجه کرد. و اطمینان حاصل کرد که به اهداف آموزشی در نظر گرفته شده برسند. در این خصوص باید به فاکتورهای ویژه در برنامه درسی چون وسایل آموزشی مناسب، امکانات، منابع و سنجش های مورد لزوم. مانند در نظر گرفتن زمان بیشترف واقعی بودن انتظارات از این دانش آموزان و تغییراتی در تکنیکهای یادگیری مطالب و وسایل مورد نیاز یادگیریمثل رسانه، مدیریت کلاسی و تکنیک های تدریس، یا محیط از نظر معماری یا چیدمان و موانع فیزیکی توجه داشت.
رویکرد های درمانی اختلال رفتار کودکان
شناسایی مشکلات مبتلایان به فلج مغزی
