پنج بازخورد کلامی در لیدکامپ وجود دارد. 3 بازخورد کلامی مربوط به گفتار بدون لکنت و دو مورد برای مواقعی که لکنت بصورت واضح اتفاق می افتد.
بازخورد های کلامی مربوط به گفتار بدون لکنت در مرکز برنامه لیدکامپ قرار می گیرند. زیرا بیشتر از هرچیز کودکان باید از درمان لذت ببرند. بنابراین بازخوردهای کلامی والدین به گفتارهای بدون لکنت باید به صورت ذاتی مثبت، حمایت کننده و لذت بخش باشند.
درمانگران به سادگی به والدین می آموزند که در صورتی که کودکشان لکنت نکرد او را تحسین کنند. آنها می توانند یاد بگیرند که از جملاتی مانند ” گفتارت روان و دوست داشتنی بود “، ” خیلی خوب صحبت کردی، سفت نگرفتی” استفاده کنند. والدین باید این کار را به روش خودشان انجام دهند.
هرکدام از والدین روش مخصوص خودشان را دارند. و کودکان مختلف دوست دارند به روش های مختلفی تحسین شوند. درمانگر همچنین باید اطمینان پبدا کند که والدین در تشویق کودک تا حدی افراط نکنند که دیگر برای کودک لذت بخش نباشد.
این فیدبک کلامی می تواند هنگامی استفاده شود که کودک برای مدت مشخصی بدون لکنت صحبت می کند. اسن زمان می تواند به اندازه یک گفته کوتاه یا به مدت چندین ساعت باشد.
هنگامی که در این مواقع لکنت اتفاق نمی افتد والدین می توانند از کودک بخواهند که گفتارش را ارزیابی کند. والدین می توانند سوالی شبیه ” آیا نرم بود؟” بپرسند. و انتظار شنیدن جواب ” بله ” را داشته باشند. یا سوال کنند ” آیا گیری وجود داشت؟ ” . و انتظار شنیدن جواب ” نه ” را داشته باشند.
این نوع فیدبک کلامی تنها برای مواقعی توصیه می شود که هیچ لکنتی اتفاق نیفتاده است. و برای مواقع بروز لکنت توصیه نمی شود.
تفاوت بین این مورد و دو مورد قبل این است که این مورد به هیچ عنوان شدت لکنت کودک را ارزیابی نمی کند.
تایید گفتار بدون لکنت با تشویق گفتار بدون لکنت فرق می کند. زیرا بیان یک حقیقت است. نه یک جمله مثبت.
برای مثال : ” خیلی روان بود. ” یا ” کلماتت بدون لکنت بودند “.
لینک های مرتبط با : ” بازخورد های کلامی والدین در گفتار بدون لکنت ”
الزامات برنامه کمپرداون (درمان لکنت زبان)
واکنشهای والدین به تولد کودک معلول
با ما در ارتباط باشید در :
