اگر مقالات مربوط به جاوا را دنبال کرده باشید می‌دانید که جاوا یک حوزه برنامه‌نویسی شی‌گرا ست که با استفاده از آن می‌توان برنامه‌های بسیاری را تحت دسکتاپ، تحت وب و یا اپلیکیشن‌های موبایل ایجاد کرد. زبان جاوا به علت ویژگی‌هایی همچون امنیت بالا و قابل حمل بودن کدهای نوشته شده در آن، برنامه نویسان بسیاری را در سراسر دنیا به خود جلب کرده است.
در این مطلب قرار است راجع به خطاهای متداول در این زبان صحبت کنیم. در واقع در زبان‌های برنامه نویسی انواع خطاها یک بخش جداناپذیر از آن‌ها هستند. ولی شناخت و رفع هر کدام از این خطاها می‌تواند برای هر برنامه نویسی یک راه حل ایجاد کند تا در این زمینه موفق‌تر عمل کند.
این خطا زمانی رخ میدهد که قسمتی از کد وجود نداشته باشد. برای مثال زمانی که گذاشتن یک “;” یا پرانتز را فراموش می‌کنید، این خطا رخ میدهد.
گاهی اوقات کاراکترهایی مانند پرانتز باز نباید در جایگاه شروع قرار گیرند، پس برنامه‌نویس برای ایجاد تعادل در پرانتزها، آن را نمی‌بندد.
پیغام خطای “Unclosed String Literal” زمانی نمایش داده می‌شود که انتهای یک string علامت کوتیشن وجود نداشته باشد. این خطای لفظی دقیقا به همان خطی که خطا در آن رخ داده است اشاره می‌کند.
نکته: در صورتی که یک رشته از اجزای مختلفی تشکیل شده باشد که توسط علامت “+” به هم متصل شده و رشته را تشکیل دهند، ممکن است گذاشتن کوتیشن بین آن‌ها فراموش شود.
نکته: در کنار کوتیشن‌هایی که بخشی از string هستند باید از “\” استفاده کرد.
دلایل زیادی برای بروز خطای Illegal Start of an Expression وجود دارد. اگرچه عنوان این پیغام خطا کمک زیادی به رفع آن نمی‌کند؛ برخی از برنامه‌نویسان معتقدند که علت آن کدنویسی بد است.
زمانی که برای تعریف یک مقدار جدید یا اختصاص یک مقدار به متغیر از یک عبارت استفاده می‌کنیم، ممکن است کامپایلر به دلیل پیدا نکردن سینتکس مورد انتظارش آن مقدار را شناسایی نکند و این خطا رخ دهد.
این خطا، خطایی بسیار متداول در بین دانشجویان مبتدی است. تمامی شناسه‌ها در جاوا می‌بایست قبل از استفاده تعریف شوند زیرا کامپایلر هنگام کامپایل کردن کد نمیتواند شناسه‌ها را تشخیص دهد.
دلایلی که می‌توانند باعث دریافت پیغام خطای Cannot Find Symbol شوند:
این خطا زمانی رخ میدهد که کلاس XXX و نام فایل برنامه جاوا مطابقت نداشته باشند. کد شما فقط در صورت یکسان بودن نام کلاس و پرونده جاوا کامپایل می‌شود.
برای پیشگیری از بروز این نوع خطا هنگام نوشتن برنامه اطمینان حاصل کنید که مقادیر متناسب با نوع داده متغیرها را در آن‌ها ذخیره می‌کنید.
این خطا بدین معناست که نوع بازگشتی متد تعریف شده به درستی تعیین نشده است.
روش‌های رفع این خطا:
این خطا زمانی رخ میدهد که آرایه تعریف شده ولی به درستی مقداردهی نشده باشد.
این خطا زمانی رخ میدهد که یک متد غیر استاتیک در یک متد استاتیک فراخوانی می‌شود.
این خطا زمانی اتفاق می‌افتد که پارامترهای اشتباه در متد فراخوانی می‌شوند.
برای پیشگیری از این نوع خطا، از یکسان بودن پارامترهای استفاده شده در متد با پارامترهای مورد نیاز آن که در کنار نام تابع تعریف شده‌اند اطمینان حاصل کنید.
این خطا زمانی رخ میدهد که یک عبارت در جایی نوشته شود که نتواند اجرا شود. برای مثال این خطا زمانی که عبارت بعد از break یا return نوشته شود، رخ میدهد.
این خطا نشان میدهد که تعریف کلاس در هنگام تهیه برنامه پیدا شده است، اما کلاس برنامه در هنگام اجرا در دسترس نیست. علت دیگر بروز این خطا عدم تعریف Main است.
روش‌های رفع این خطا:
این خطا زمانی رخ میدهد که از متدی که نمیتواند مقداری برگرداند، بخواهیم یک مقدار را return کند. این خطا معمولا با تغییر نوع تابع از void به int برطرف می‌شود.
این خطا زمانی رخ میدهد که مقدار بازگشتی تابع، اشتباه بوده یا وجود نداشته باشد.
این پیغام یک خطای زمان اجراست که زمانی رخ میدهد که قسمتی از کد سعی می‌کند به مقادیری از آرایه دسترسی پیدا کند که وجود ندارند.
همانطور که می‌دانید برنامه نویسان در زبان برنامه‌نویسی جاوا از قواعد مشخصی برای تعیین دقیق دستورها و کلاس‌ها و … استفاده می‌کنند. بنابراین با شناخت و رعایت کردن این قواعد می‌توان تا حدودی از بوجود آمدن این خطاها پیشگیری کرد. اگر تازه وارد این حوزه شده‌اید در ابتدای کدنویسی با خطاهای بسیاری روبرو می‌شوید ولی با تکرار و تمرین بسیار زیاد تعداد این خطاها کمتر می‌شود. امیدوارم خواندن این مقاله در حوزه برنامه نویسی اندروید برای شما مفید واقع شده باشد.
آیا شما نیز در زبان برنامه نویسی جاوا با خطایی روبرو شده‌اید؟
منبع: https://amanjacademy.com/online-java-and-android-programming-tutorials/
