آزمون من کندال (Mann Kendall) که گاهی آزمون M-K نامیده می‌شود برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده در طول زمان برای روندهای افزایش یا کاهش مداوم (یکنواخت) در مقادیر Y استفاده می شود. این یک تست ناپارامتریک است، به این معنی که برای همه توزیع‌ها کار می‌کند (یعنی داده‌های شما نباید با فرض نرمال بودن مطابقت داشته باشند)
اما داده‌های شما نباید همبستگی منظم داشته باشند. اگر داده های شما از توزیع نرمال پیروی می کنند، می‌توانید به جای آن رگرسیون خطی ساده را اجرا کنید.
آزمون Mann-Kendall برای تعیین اینکه آیا یک دنباله زمانی روند صعودی یا نزولی یکنواخت دارد استفاده می شود. نیازی نیست که داده ها به طور نرمال توزیع شده باشند یا خطی. مستلزم آن است که هیچ خودهمبستگی وجود نداشته باشد.
از این آزمون می توان برای یافتن جهت مندی ها برای حداقل چهار نمونه استفاده کرد. هرچه نقاط داده بیشتری داشته باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که آزمون یک روند واقعی را پیدا کند (برخلاف روندی که تصادفی یافت می شود). بنابراین حداقل تعداد اندازه گیری های توصیه شده 8 تا 10 است.
فرضیه صفر برای این آزمون این است که هیچ روند یکنواختی در مجموعه وجود ندارد.
فرضیه مقابل این است که یک روند وجود دارد. این روند می تواند مثبت، منفی یا غیر صفر باشد.
قبل از اجرای آزمون، باید اطمینان حاصل کنید که:
آزمون من کندال تفاوت در علائم را بین نقاط داده قبلی و بعدی تجزیه و تحلیل می کند. تصور این است که اگر روندی وجود داشته باشد، مقادیر نشانه تمایل به افزایش مداوم یا کاهش دائمی دارند. هر مقدار با مقدار قبل از آن در دنباله ی زمانی مقایسه می شود، که در مجموع n(n - 1) / 2 جفت داده را به دست می دهد، که در آن "n" تعداد مشاهدات در مجموعه است. به عنوان مثال، اگر 20 مشاهده داشته باشید، تعداد مقایسه های زوجی به صورت زیر است:
20(20 – 1) / 2 = 20(19)/2 = 380/2 = 190
همانطور که احتمالاً می توانید بگویید، حتی یک مجموعه داده نسبتاً کوچک می تواند منجر به تعداد زیادی مقایسه شود. اگرچه می توان آزمایش را به صورت دستی اجرا کرد، اما اکثر مردم استفاده از نرم افزار را انتخاب می کنند.
