این جهانی نیست که من در ذهن انتظار داشتم...
فقر، بی نظمی و تبعیض جهان را در بر گرفته است...
محیط زیست رو به نابودیست...
بیماری ها سلامت عزیزانمان را تهدید می کند و شاید همین الان سوگوار فقدان عزیزی هستیم...
این جهانی نیست که من آرزو داشتم...
مشکلات هیچگاه اجازه دستیابی به آرزو هایم را به من نمی دهند...
این افکار زاییدهی قضاوت های بی پایان ضمیر نا خداگاه ماست که می کوشد ما را به سوی نیازها و اهدافمان هدایت کند. مشکل از آنجایی شروع می شود که ما در مواجهه با واقعیت ها، شکست ها، ضعف های وجودی و مشکلات ناشی از آن، بجای پذیرش واقعیتها و انتخاب رویکرد مناسب جهت ادامهی مسیر به سمت اهداف، پس از احساس درد ناشی از اولین شکست شروع به قضاوت و نکوهش طبیعت و جهان اطرافمان می کنیم و آنقدر این قضاوت ها را ادامه می دهیم تا به کلی از مسیر رسیدن به اهدافمان خارج شویم و آرزوهایمان را از یاد ببریم!.
در این نوشته قصد دارم یک راه حل شفاف و دقیق جهت انتخاب رویکرد مناسب در برخورد با واقعیت ها ارائه دهم تا شما را در رسیدن به هر هدفی، هرچقدر بزرگ و درست نیافتنی، یاری کند.
واقعیت ها آن رویداد هایی هستند که جهان هستی را شکل داده اند. انسان تنها با پذیرش حقیقت و استفاده از آن است که می تواند آرزوهای خود را به واقعیت پیوند زند. برای مثال برای اینکه پرواز به واقعیت تبدیل شود باید درک صحیحی از حقیقت جاذبه و فیزیک مربوط نیروهای حاکم بر ماده وجود داشته باشد. با اندازه گیری این حقایق می توان شرایطی را ایجاد کرد که پرواز یک هواپیما واقعیت یابد.
با پذیرش حقایق و قوانین حاکم بر طبیعت ما انتظار نخواهیم داشت جهان به شیوه ای غیر واقع عمل کند.
حقایق نشات گرفته از ذات هستی است.
در مسیر زندگی، طبیعت بزرگترین معلم ما خواهد بود. ما انسانها نمی توانیم خالق حقایق باشیم اما می توانیم از آنها در جهت رسیدن به واقعیتی که انتظارش را می کشیم و در واقع در مسیر رسیدن به آرزوهایمان بهره ببریم. دقیق تر بگویم، فهم، در آغوش کشیدن و کار با حقایق همانطور که هست و نه آنطوری که ما انتظار داریم و یا آرزو داریم، کلید رسیدن به موفقیت های بزرگ است.
پذیرش حقیقت به معنای فراموش کردن آرزوها نیست.
شاید اینطور برداشت شود که پذیرش حقایق به معنای فراموش کردن آرزوها و عدم دنبال کردن آنهاست. به نظر من بدون داشتن آرزوها، در روزمرگی زندگی غرق خواهیم شد و زندگی ملال آور و بی معنا خواهد بود.
پذیرش حقایق و بدست آوردن درک صحیح از آن، در واقع بهترین راه برای انتخاب اهدافی روشن از بین آرزوهایمان و یافتن بهترین مسیر برای رسیدن به آنهاست.
درک نادرست ما از حقایق، واقعیت های نا مطلوب و شکست ها را رقم می زنند.
وقتی با واقعیتی غیر از آنچه در سر داشتیم مواجه می شویم، درد شکست را تجربه می کنیم. دردی ارجمند! در مواجهه با این واقعیت ها که ناشی از محاسبات نادرست ما و درک اشتباه از حقایق حاکم بر جهان پیرامون ماست، بهتر است آنها را در آغوش بگیریم و به جای سرزنش خود و جهان پیرامونمان، با حفظ آرامش، به فکر یک راهبرد برای عبور از مشکل باشیم. وقتی این نگرش را در خود تقویت کنیم، در مواجهه با هر شکست، به درک عمیق تری از حقایق خواهیم رسید و پس از عبور از مشکل قدرتمند تر از گذشته مسیر را به سمت اهدافمان ادامه خواهیم داد. به خاطر داشته باشید که همیشه حقیقت در ابتدای راه واضح و در دسترس نیست. بدون شکست ها، رسیدن به درک عمیق از حقایق امکان پذیر نخواهد بود.
پس از هر شکست با حفظ آرامش، ابتدا راهبردی برای عبور از مشکل بیابید. سعی کنید علت شکست را روشن و واضح پیدا کنید. باید به درک عمیقی از حقیقتی که موجب شکست شده دست یابید و آن را یادداشت نمایید. سپس به بازطراحی مسیر خود بپردازید تا هیچگاه در رسیدن به مقصد نهایی دچار اشتباه مشابه نشوید. به یاد داشته باشید در مسیر رسیدن به آرزوهای بزرگ، جایی برای تکرار دوبارهی اشتباهات نیست.
واقعیت ها را در آغوش بگیرید و بجای سرزنش خود و هستی، سعی کنید با درک حقیقت هستی، راه حلهایی برای عبور از مشکلات و واقعیت های نامطلوب بیابید. از هر شکست درسی بگیرید و بر اساس آن مسیرتان را باز طراحی کنید. سپس با پشتکار راهتان را ادامه دهید.
در پایان به خاطر داشته باشید دردهایی که با هر شکست تجربه می کنید، فقط ریشهی روانی دارند و واقعی نیستند. این دردها ساخته و پرداختهی ذهن هستند و با کمی توجه می توانید مهارت کنترل آنها را بدست آورید. فقط با انگیزه و پشتکار حرکت کنید و از مسیرتان لذت ببرید و اجازه ندهید هیچ مانعی شما را از مسیر رسیدن به اهدافتان دور کند!
