حتما شما هم تا الان نام ویدئوهای دیرین دیرین به گوشتان خورده.
این همه تلاش برای ساختن این ویدئوهای خلاقانه واقعا بی‌نظیر است. امروز را نبینید که همۀ ارگان‌های دولتی و مجموعه‌های خصوصی صف کشیده‌اند برای آگهی دادن در دیرین دیرین. روزی را تصور کنید که محمد ابوالحسنی و علی درخشی و محمدرضا علیمردانی شروع به تولید این آثار خلاقانه کردند. اینقدر ساختند و رایگان در اختیارِ مردم قرار دادند که دیرین دیرین شد نُقلِ همۀ مجالس.
حالا دیگر وقتِ بهره‌برداری بود. همه آمدند برای آگهی دادن. نوش جانشان این درآمدِ زیاد. آنها در بازاری رقابتی، محصولی خلق کردند که ارزشمند بود و مخاطب حاضر بود به آن توجه کند. این مسیر برای آدم‌های خلاق و باپشتکار دیگر هم باز بوده و هست.
به نظرم نقشِ شبکه‌های اجتماعی در پیمودن این روند انکارناپذیر است. معلوم نبود همین تیمِ خلاق در عصری بدون تلگرام و اینستاگرام هم این چنین روندی را طی کنند.
قبلا هم در قسمت‌های مختلف سری کارنکن به اهمیت این شبکه‌ها در شکل‌گیری کسب و کارهای نوین پرداخته‌ام.
بهانۀ اصلی این نوشته، ویدئویی بود که اخیرا از این تیم خلاق دیده‌ام. پیشنهاد میکنم این ویدئوی زیبا از مجموعۀ دیرین دیرین که بی‌ربط به چندخط بالا نیست را ببینید و اگر نظری در این خصوص داشتید حتما در کامنت‌ها مطرح کنید.
مطلبی که خواندید از مجموعه مقالاتی است که درباره شغل با عنوان «کارنکن» نوشته‌ام، برای آشنایی با «کارنکن» و خواندن باقی مطالب روی لینک زیر کلیک کنید:
مطلب دانشیمنگاه اولین بار در وبلاگ امین آرامش منتشر شده است.
