چند روزي است ذهنم درگير واژه اي است به نام گناه، كلمه اي كه بعضي ها خيال مي كنند براي اين به وجود امده است كه حال ما را بگيرد و نگذارد ما به عشق و حال خودمان برسيم.
اما اين كلمه زيبا حقايق بسياري در خود نفهته است كه يكي از آنها اين است كه تا به حال هيچ فرد و يا هيچ گروهي با گناه نه به خوشبختي رسيده است و نه بويي از آرامش به مشامش خورده است و نه احساس رضايتي از خودش و زندگيش و .....داشته است.
عشق واقعي و خوشبختي و آرامش و هرچه شما آن را زيبا مي پنداريد وقتي كاملا اتفاق مي افتد كه رنگ و بوي گناه در آن ديده نشود و اين يك قانون بين المللي در سراسر جهان است.
گناه، در اولين مرحله ضررش مستقيما به من مي رسيد و من در حقيقت به خودم ضرر مي رسانم، حالا هر ضرري را مي توانيد براي آن گناه تصور كنيد.
حالا هر اسمي كه دلت مي خواهد براي اين واژه بگذاري مهم نيست.اگر از گناه خوشت نمي آيد نام آن را اشتباه قرار بده.
ادامه دارد.
