بررسی رشد اقتصادی دو دهه قبل از انقلاب ( دهه 40 و 50 ) و بعد ازانقلاب
نرخ رشد اقتصادی سرعت افزایش یا کاهش تولید ناخالص داخلی را نشان می دهد از سال 1340 تا 1348 اقتصاد ایران به طور متوسط سالانه 10 درصد رشد داشته ونرخ رشد نقدینگی به طور متوسط سالانه 16 درصد ومیانگین نرخ تورم زیر 2 درصد بوده است زیرا سیاست گذاری دراین دوره علمی بود
ازسال 1349 الی 1356 میانگین نرخ رشد اقتصادی با نفت 10 درصد وبدون نفت 13 درصد بود اما به خاطر اینکه اقتصاد کشور ازریل سیاست گذاری علمی خارج و عالیخانی وتیمش درسال 48 کنار گذاشته شدند فصل جدیدی دراقتصاد ایران آغاز شد
با شوک نفتی سال 52 و افزایش قیمت نفت شاه رویکردی متفاوت درپیش گرفت وحجم تزریق دلارهای نفتی به اقتصاد ایران وافزایش جهشی رشدنقدینگی تورم آفریدوافزایش واردات نیز منجر به کنترل رشد تورم نشدونرخ تورم از ابتدای دهه 50 حرکت روبه رشد خود راآغاز کرد ودرسال 56 به 25 درصد رسید
با آغاز انقلاب وپس ازآن آغازجنگ نرخ رشد اقتصادی به شدت کاهش می یابد ومیانگین نرخ رشد اقتصادی دردوره 1357 الی 1368 با نفت 2- درصد وبدون نفت 0.4- درصد بوده است
دوران پس ازجنگ میانگین نرخ رشد اقتصادی از سال 1368 تا سال 1390 با نفت 4.6 درصد وبدون نفت 5.4 درصد بوده است اما دراین دوران نیز به دلیل عدم سیاست گذاری علمی دراقتصاد میانگین سالانه تورم 20 درصد بوده است
رشد اقتصادی دهه 90 نیز با نفت 0.46 درصد وبدون نفت 1.5 درصد بوده است دراین دوره تشکیل سرمایه ثابت ناخالص نیز کاهش پیدا کرده و کیک اقتصاد کوچک شده است ومیانگین سالانه نرخ رشد نقدینگی دراین دهه نیز 28 درصد بوده است
درصورتیکه رشد حجم نقدینگی متناسب با رشد تولید باشد با فرض ثبات سرعت گردش پول سطح قیمت ها نیز ثابت می ماند اما اگر نقدینگی بیشتر از رشد تولید رشد داشته باشد باید این نابرابری ازطریق رشد قیمت ها رفع شود درایران ما شاهد میانگین رشد نقدینگی سالیانه 26 درصد هستیم ودرمقابل رشداقتصادی هیچ تطابقی با رشد نقدینگی ندارد وحتی دربازه هایی رشد اقتصادی نیز منفی بوده است
درپست بعدی تورم را درهردوره بررسی می کنیم
