سلام به همگی.
همونطور که گفته بودم رشته م نرم افزاره (ورودی 94) و قبل از اینکه وارد دانشگاه بشم فعالیت در زمینه ساخت بازی رو شروع کردم. از سال 1390. اون زمان بازی های دو بعدی کار میکردم تا سال 93 و اولین بازی سه بعدی خودم رو ساختم (سمند خودتو اسپرت کن سه بعدی) ، بعد از اون با مجیکال ورلد (پروژه پارکینگ حرفه ای 2 ) تا سال 96 بعنوان مدلساز سه بعدی همکاری داشتم و بعد سایت abr3d.ir رو بنیانگذاری کردم و به مدلسازی سه بعدی مخصوص بازی ادامه دادم تا همین الانی که این پست رو مینویسم.
یعنی حدود 12 ساله که توی این حوزه مشغولم و شناخت و تجربه نسبتا لازم رو ازش پیدا کردم.
بصورت کلی دو حالتی که میشه در زمینه ساخت بازی دنبال کرد رو توضیح میدم.
1- بازی سازی مستقل: این حالت به این صورته که شما معمولا بصورت تکی یا با تعداد خیلی محدودی اعضای تیم تون(نهایتا 2-3 نفر) با بودجه شخصی شروع به ساخت بازی میکنید و قصد میکنید ازش پول دربیارید. حالت بسیار پر ریسکیه. جذابیت های خاص خودشو داره ولی بشششدددددددددتتتتتت سخته و ممکنه تمام پول تون رو از دست بدید و نتونید جبرانش کنید.
2- متخصص شدن: این حالت به این شکله که شما یک تخصص خاصی رو کسب میکنید و خودتون رو به سطح بالایی از مهارت میرسونید و به شرکت ها و تیم های بزرگتر که تکلیف پروژه هاشون مشخصه و بودجه های تعریف شده ای دارن ملحق میشید و در کنار اونها فعالیت میکنید. مثلا مدلسازی سه بعدی بخشی از یک بازی رو به عهده میگیرید، صدا و موسیقی قسمتی از بازی رو انجام میدید یا تخصص های دیگه.
بصورت کلی وضعیت درامد در زمینه ساخت بازی توی ایران اصلا وضعیت قشنگی نیست و بشدت اوضاع بحرانی رو تجربه میکنه. خیلی از شرکت ها نهایت تلاششون رو میکنن که حداقل بدون ضرر پروژه هاشون رو تموم کنن. این صنعت با مشکلات بزرگی از جمله تحریم ها ، مشکلات کپی رایت ، کمبود شدید نیروی متخصص ، پایین بودن حقوق و دستمزد ها و... دست و پنجه نرم میکنه و اصلا مشکلاتی نیستن که بشه ازشون چشم پوشی کرد. بشدت تاثیرگذارن و خیلی از پروژه ها رو تا الان نابود کردن و موجب از هم پاشیدن بسیاری از تیم ها شدن. در صورت موفقیت ، بسیار گذرا و کوتاهه. البته هستن استدیو هایی که در ایران موفق عمل میکنن اما واقعا کمن واقعا کم. شاید کمتر از انگشتان دو دست!
در خارج از ایران هم بشدت اشباع هست از اینجا بدتر! این یک هشدار کاملا جدی در این باره. (البته اونا هنوز نیروی متخصص نیاز دارن ولی برای بازی مستقل بشدت اشباع هست)
جواب این سوالات خیلی بستگی به این داره که چه سن و سالی داری و از نظر وضعیت مالی خانواده در چه شرایطی به سر میبری.
اگر شرایط مالی مناسبی نداری اصلا تاکید میکنم اصلا سمت این حوزه نیاید پدرتون درمیاد. هزینه سخت افزار مورد نیاز و آموزش های تخصصی بشدت بالاست و فشار خیلی زیادی رو متحمل میشید. امید این رو هم دارید که بعدا پولش رو درمیارید اما واقعا ممکنه نشه!
از همکاران دیگه که تجربه های بیشتری هم از بنده دارن میتونید پرس و جو کنید. اما جان هرکی دوست دارید همینطوری سرتونو نندازید پایین بیاید سراغ اینکار ، از روی دلسوزی میگم...
اگر سن زیادی نداری (زیر 18 سال هستی) و سطح مالی متوسط رو به بالا داری (مستاجر نیستید و یه وسیله ای زیر پای خانوادتون هست) میتونی برای یه مدتی (حداکثر 2 سال) بازیسازی مستقل رو تجربه کنی تا طعم شیرینش رو بچشی. اما حواست باشه بعد از این بازه زمانی بری در یکی از زیر شاخه ها تخصص کسب کنی که از ریسک این کار بتونی کم کنی.
برای مثال به این صورت که در زمینه گرافیک دو بعدی تخصص کسب میکنی و در کنار پروژه های ساخت بازی ، پروژه های دیگه هم در زمینه های مختلف تصویرگری کتاب داستانی ، تبلیغات و... میگیری و از نظر مالی کاستی ها رو جبران میکنی.
اگر دوران دانشجویی رو سپری میکنی و مسائل مالی بزرگتری برای زندگیت داری احتمالا دیگه این کار برای شما مناسب نیست. بازیسازی مستقل نیاز به ازمون و خطای زیادی داره که شما وقتشو نداری و تخصص های حوزه گیم هم سطح بالایی برای فعالیت نیاز دارن که در صورت زمان گذاشتن بازم ممکنه نتونی نتیجه مطلوب ات رو ازش بگیری.
حالت های خاص همیشه وجود داره اما به این دقت کن که خیلیا فکر میکنن استثنا هستن! حواست باشه فریب نخوری...
بنابر این بعنوان شغل اصلی به هیچ عنوان روی این موضوع حساب باز نکنید. نهایتا بصورت تفریحی اونم برای قشر متوسط به بالا مناسبه.
حالا چرا انقدر دارک صحبت میکنی؟ آقا واقعیت رو باید بگم دیگه منی که 12 ساله فعال این صنعتم نگم کی بگه؟
اساتید با تجربه اگر نکته ای در این خصوص دارید که جا مونده محبت کنید حتما با بقیه دوستان به اشتراک بذارید که استفاده کنیم.
متشکرم که برای خودتون وقت گذاشتید.
