یکی از تفاوت هایی که بین افراد، سازمان ها و حتی گاهی کشورها در مقایسه با هم میبینیم، نوع برخورد اونها با آیندست...
گاهی میبینیم برخی شرکت ها(دسته اول) دارن آینده بشر رو با توسعه فناوری های تحول آفرین عوض میکنن مثلا تسلا با ماشین های الکتریکیش یا گوگل با توسعه هوش مصنوعی... در واقع اینا هستن که زمین بازی رو برای بقیه تعیین میکنن...
دسته دوم شرکت ها با سرعت دارن خودش رو میرسونن به این شرکت های پیش رو... اونا با دیدن جهتی که شرایط پیرامونی و شرکت های پیشرو ها دارن میسازن برای خودشون برنامه جدید تدوین میکنن و سعی میکنن به هدفشون تو آینده در حال شکل گیری برسن...
دسته سوم شرکت هایی هستن که به واسطه این تغییرات دارن یا چالش مواجه میشن و سهم بازاریشون رو از دست میدن و لذا دارن به مقابله در لحظه میپردازن مثل یه آتش نشان که بعد از آتیش گرفتن خودش رو رسونده تا مقابله کنه... بازم دمشون گرم. (شرافت دارن حقیقت رو قبول میکنن!)
اما نگم براتون از دسته چهارم که هممون باهاشون خاطره داریم! این دسته اونایی هستن که هر چی بهشون میگی: "بابا دنیا عوض شده! اصلا اینچیزی که تو میخوای تو 10 سال آینده بسازی دیگه اون موقع خریدار نداره! " سرشونو عین کبک (خارجی ها میگن عین شترمرغ) میکنه تو برف و میگه همه چی آرومه و مدل های کسب و کاری من عین بنز داره کار میکنه! مردم هم صف بستن بخرن ببرن...!!!
این چهار دسته برخورد که تو زمینه های دیگه غیر از آینده پژوهی هم بهشون پرداخته شده:
بیش فعال: Proactive : مثل "دزد" که علاوه بر اینکه مسیر تحولات رو میشناسه، زمین بازی و نحوه شکل گیری آینده رو میسازه!
فعال یا پیش فعال: Active یا Preactive : مثل بیمه که تحولات آینده رو پیش بینی میکنه و سعی میکنه با تدوین دستورالعمل های مناسب برای خودش تو آینده ای که پیش بینی میکنه منفعت بیشتری کسب کنه. البته آینده رو شکل نمیده
واکنشی : Reactive : مثل آتش نشان که تا یه بحران بوجود نیاد متوجه تغییر نمیشه! و کلا در مقطع حساس کنونی زندگی میکنه!
منفعل: Passive یا Inactive : مثل کبک عزیز خودمون (اسم شرکتش رو نمیگم که سیاه نمایی نشه) که هرچی میگی بابا دنیا عوض شده اصلا قبول نمیکنه!
