امروز هفته هاست که مدرسه ها در ایران تعطیل شده و بچه ها خانه نشین شدند. یکی از مزیت های شیوع کرونا تعطیلی مدارس در ایران بود البته که دوستانی که امسال کنکور دارند با من موافق نیستند ولی خب، من به عنوان یک مادر خوشحالم که کنترل تدریس مطالب و عنوانها دست من است و وقتی دوست ندارم دژمن دژمن را، کودکم بشنود خیلی راحت تلویزیون را خاموش میکنم و یک کارتن جذاب می گذارم و با ریتم تیتراژش می رقصیم .
هرگز به این حد از تعطیلی طولانی مدارس خوشحال نبودم، برنامه زبان انگلیسی به سبک مورد علاقه کودکم و موزیک های شاد و رقص ، کنارش ویدیوی یوگای کودک که بسیار جذاب و موثر است. ( ضمنا نگران ورزش نباشید ، درسته سالن ها تعطیل هستند ولی ما در خانه بدمینتون متناسب با ارتفاع سقف خانه ، تمرین میکنیم و خیلی هم خوب پیش رفتیم). هر شب قبل از خواب بدون استرس اینکه فردا بیدار میشی یا نه با هم کتاب میخوانیم و هر صبح به جای زود باش بیدار شو ، باز ته مانده کتاب های دیشب را میخوانیم.
نقاشی و خلاقیت بدون مقاسیه و برچسب زدن، خواب و غذای کافی و به موقع ، برای امکانات هم نگران نیستیم و از فروشگاه کاغذ رنگی و مقوا و چسب و کلی کتاب مورد علاقه اش را آنلاین سفارش دادیم.
اگر موافق باشید پیشنهاد بدیم کلا مدارس به همین حالت بماند . باور کنید بسیار موثر تر خواهد بود و البته که اگر این بیماری رخت ببنده و زحمت را کم کنه و بره میتوانیم برنامه های بیرون از خانه هم داشته باشیم و من همچنان معنقدم که چقدر این مدارس نا کار آمد هستند.
یادمه آخرین بار که با مدیر ملاقات داشتم از من گله کرد که دخترت بی انگیزه است . در حالیکه هر روز بیدار میشه و قبل از صبحانه به من تماشای ویدیو یوگا را یاداوری می کند که قبل از شروع کارهای روزانه با هم نیم ساعت به سبک بچه ها یوگا رو تمرین کنیم.
دو هفته است که دنبال کودک بی انگیزه ای که مدیر گفت میگردم ولی جز دختری در مدرسه ای با آن سبک مدیریت چیزی پیدا نکردم.
