تا زمانی که بهترین نباشه اصلاً انجام نمیدمش، چقدر این را گفته یا شنیدهاید؟ کمال گرایی همین است.
اگر تا زمانی که مطمئن نشدید کاری که میخواهید انجام دهید به نحو احسن نباشد آن را انجام نمیدهید، تبریک میگم شما درگیر کمال گرایی هستید.
افراد کمال گرا به دلیل همین بهترین بودن انجام همه چیز را عقب میندازند و اینقدر این عقب افتادن ادامهدار میشود که به هیچ وقت انجام ندادن تبدیل میشود.
همینطور که میبینید برای یک بازنده موفق بودن نیاز به تلاش زیادی نیست و همین الآن هم خیلی از راه کارهای آن را انجام میدهیم بدن آنکه به آنها فکر کنیم.
اما اگر بخواهیم اینطور نباشیم باید کم کم کلیه مواردی که برایمان عادت شده است را ترک کنیم و عادتهای جدید جایگزین کنیم.
اما برگردیم به بحث اصلی در مورد کمال گرایی
اگر هر روز درگیر بهترین شدن هستید تا شروع کنید بیخیال شروع کردن بشید؛ چرا؟
چون پروسه بهترین شدن پروسهای نامتناهی و پایان ناپذیر است.
در این پروسه هر چقدر خوب شوید، پیشرفت کنید باز هم جا برای پیشرفت وجود دارد و اینطوری شما هی ادامه میدهید و ادامه میدهید اما هیچوقت به پایان بهترین نمیرسید که بخواهید شروع کنید.
بزارید یک حقیقت تلخ را به شما بگویم، تا زمانی که انجام ندید، به هیچ وجه واقعاً پیشرفت نمیکنید.
اگر قصد انجام کاری را دارید از همین لحظه شروع کنید. یک مبتدی و آماتور باشید اما شروع کرده باشید؛ اگر همچنان ادامه دهید احتمال دارد روزی بهترین در آن حوزه شوید، اما اگر به امید بهترین شدن نشسته باشید نه بهترین میشوید و نه شروع میکنید.
تصمیم نهایی با شماست که بخواهید بازنده موفق باشید یا نه؛ اما گر درگیر کمال گرایی باشید به هیچکدام نمیرسید.