هفته پیش وقتی که دانش آموزم بخاطر تعداد زیاد غلطهاش توی آزمون آخرش نتیجه خیلی بدی رو گرفت و توی جلسه مشاوره با من داشت گریه میکرد، برای دلداری دادن بهش گفتم اشتباه کردن بخشی از پروسه رشد کردنه.
تعداد زیادی از آدم ها باور دارن که نباید اشتباه کنن. تعداد زیادی از آدم ها معتقدن که کسی که اشتباه میکنه انسان ضعیفیه و احتمالا قابلیت های بالایی برای موفق شدن نداره.
داستان زندگی افراد موفق اما چیز دیگه ای رو تعریف میکنه. داستان شکست های افراد موفق همیشه پشت نتایج درخشانشون پنهان میشه. دیده نمیشه که این آدما چقدر زمین خوردن و چندبار از مسیر خودشون منحرف شدن.
موفقیت این نیست که آدم زمین نخوره. موفقیت اینه که آدم هر بار که زمین میخوره، از جاش بلند بشه و گرد و خاک رو بتکونه و به سمت مسیرش ادامه بده.
اما شکست خوردن هم آداب و رسوم خودش رو داره و همینطوری بی دلیل در هر چیزی شکست خوردن هم خوب نیست و باعث میشه اعتماد به نفس ما کمتر بشه.
1- شکست خوردن رو در مسیر چیزی که دوستش داری امتحان کن. این کار سختتری هم هست چون اون چیز برای ما ارزشمنده و اگر شکست بخوریم درد بیشتری رو متحمل میشیم اما همین هم باعث میشه تجربیاتمون در اون زمینه بیشتر هم بشه.
2-از شکست خوردن خودت باید درس بگیری. بروس لی میگه: تا زمانی که درس نهفته تو یک شکست رو درک نکنی درد شکست همیشه با تو خواهد بود. به علاوه تمام هدف ما از شکست خوردن اینه که یاد بگیریم چه راه هایی به مسیر موفقیت منتهی نمیشه و تا زمانی که به خوبی و به طور کامل به این موضوع توجه نکنیم، درس اون رو هم به خوبی یاد نمیگیریم.
3- مسیرهایی که باعث شکست شدن رو دیگه نریم یا اگر میریم با یک نقشه و برنامه درست بریم. همیشه باید حواسمون باشه که چه راهی رو برای رفتن داریم انتخاب میکنیم.
فکر میکنم در رابطه با شکست اگر همین چند تا نکته رو رعایت کنیم، میتونیم از اشتباهات و شکست هامون درسهای بزرگی رو بگیریم.
