امین قطبی‌فر
امین قطبی‌فر
خواندن ۴ دقیقه·۱ سال پیش

تجربیات زیسته من درباره خلاقیت

طراحی سیستم آب‌رسان شهری توسط اینجانب
طراحی سیستم آب‌رسان شهری توسط اینجانب


خلاقیت همیشه از اون دست موضوعاتی برام بود که از بچگی باهاش درگیرم و همیشه سعی‌ کردم تو خودم تقویتش کنم. ولی هیچ وقت به عنوان یه تیکه جدا از خودم بهش نگاه نکرده بودم. تو یکی از جلساتی که برای هماهنگی برنامه‌های یک ورک‌شاپ مخصوص کودکان داشتیم، رسیدیم به سرفصل خلاقیت و یکی از همکارام پرسید:

+به نظرت برای تقویت خلاقیت باید چیکار کرد؟ اصلا چجوری آدم باید خلاق باشه؟

هفته قبل از این جلسه، هفته‌ای بود پر از جلسات انتخاب اسم برای برند‌های مختلف تو حوزه آموزش. روال جلسات انتخاب اسم ما اینجوریه که چندتایی آدم خوش فکر دور هم جمع می‌شیم، برای شروع یه صبحونه مشتی می‌زنیم و یک ساعت اول رو به گفتن چرت و پرت‌ترین مسائل می‌گذرونیم. از اینکه کچل‌ها نسبت به ما مودارها زودتر بارون اومدن رو حس‌ می‌کنن تا اینکه چرا سر بعضی‌هاشون براقه و بعضی مات.

خب راستش بیشتر به بررسی زیست کچل‌ها در جامعه می‌پردازیم چون دوتا از اون آدمای خوش فکر جلسمون کچلن و به شدت با جنبه.

بعد از اینکه موتور ذهنمون گرم شد، شروع می‌کنیم پیشنهاد دادن به طرق مختلف. از باز کردن حافظ بگیر تا ترکیب کلمات، گیر دادن به سرواژه‌ها، تو گوگل مپ گشتن و …

اکثرا خروجی جلساتمون با کیفیت بوده و همه خوشحال و راضی برمی‌گردن.

حالا بریم سراغ سوال همکارم. اصلا چجوری آدم باید خلاق باشه؟

واقعیت اینه که به خودی خود این تکنیک‌ها رو انجام دادن قرار نیست آدما رو خلاق کنه. درواقع این تکنیک‌ها همه و همه فقط مثل کاتالیزور عمل می‌کنن و تا وقتی یه چیزی تو وجود آدم نباشه، کاتالیزور هرچقدرم زور بزنه نتیجه‌ای نداره.

من خلاقیت رو به دونه یه گیاه تشبیه می‌کنم. همه ما آدما وقتی به دنیا اومدیم این دونه رو درون خودمون داشتیم. حالا اتفاقی که میفته اینه یه عده از همون کودکی از دونشون مراقبت کردن، بهش آب، نور و خاک مناسب دادن و الان اون دونه تبدیل شده به یه درخت تنومند.

به نظرم تو موضوع خلاقیت اتفاقی که تو کودکی توسط خانواده‌ها رقم می‌خوره خیلی مهم‌تر از تکنیک‌هاییه که قراره تو بزرگسالی انجام بدیم.

برای همین من یه خلاصه‌ای از تجربیاتی که تا به امروز تو بحث خلاقیت خیلی بهم کمک کرده رو می‌نویسم.

  • نقاشی: مامان من نقاش بود و زندگی من از همون بدو تولد درگیر شد با نقاشی کشیدن. نقاشی باعث می‌شد خیال‌‌پردازی‌های خودم تو بچگی رو بیارم روی کاغذ. آدمم تو دنیای خیال هیچ محدودیتی نداره.
  • کاردستی: علاقه به ساختن چیزای جدید توسط مادربزرگم برای مادرم و توسط مادرم برای من پرورش پیدا کرد. همین باعث شد از همون دوران ابتدایی ماکت‌های دانشگاهی خالم رو درست کنم. لِگو یکی از بهترین اسباب‌بازی‌هاییه که می‌تونید برای بچه‌هاتون بگیرید. من همچنان دیوانه‌وار لِگو دوست دارم.
  • توجه به جزئیات: یکی از عادت‌هایی که مامانم از کلاس اول با هدف تقویت مهارت خوندنم ایجاد کرد این بود تو خیابون هر تابلویی دیدم رو بلند بخونم. همین عادت باعث شد به کلمات، طراحی‌ها، رنگ‌ها، المان‌ها و … خیلی دقت کنم.
  • انتخاب راه‌های متفاوت: یکی از کارهای همیشه زندگیم اینه که تو یک هفته هیچ وقت از یک مسیر ثابت نمی‌رم خونه. تو حل مسئله‌ها و چالش‌های زندگی و کاریمم مشهوده. همیشه سعی‌ می‌کنم راه‌‌حل‌های مختلفی رو پیدا کنم. این دوباره یکی از اون کارهاییه که از بچگی همیشه تمرینش می‌کردم.
  • خودتون رو محدود نکنید: تو جامعه ما تفاوت‌های فرهنگی و سیاسی داره روز به روز بیشتر می‌شه. خودتون رو به یه دسته خاص محدود نکنید. این حرفم به معنی این نیست که چهارچوب و قاعده‌ای تو زندگیتون نداشته باشید، اتفاقا با وجود یک چهارچوب درست برای خودتون، با تفکر‌های متفاوت ارتباط بگیرید. این باعث می‌شه ابعاد مختلفی از یک موضوع رو درک کنید. این نوع نگرش دوباره برمی‌گرده به مدل تربیتی خانواده در کودکی.
  • تجربیات مختلف کسب کنید: از تجربه کردن کارهای مختلف نترسید. البته اینم مثل مورد قبلی با داشتن یک چهارچوب قاعده‌مند منظورمه. برید و چیز‌های مختلف یادبگیرید. از نقاشی و موسیقی بگیر تا سفالگری و آشپزی. تجربه‌های جدید خیلی ذهنتون رو باز می‌کنه.
خلاصه که اگه پدر و مادر هستید یا قراره در آینده بشید، خیلی حواستون به دوران کودکی فرزندتون باشه.

البته اون جلسه‌ای که همکارم این سوال رو پرسید خیلی وقته تموم شده و من هیچ وقت جوابش رو ندادم.

پ.ن: این عکس مربوط به سیستم آب و فاضلابیه که نمی‌دونم چرا درست کردم و خالم لطف کرده و عکس گرفته.

کانال تلگرام من

خلاقیتدوران کودکیتجربیاتتجربیات زیستهامین قطبی‌فر
کارم جابه‌جایی ایده‌ها از ذهن آدم‌ها به دنیای واقعیه. اینجا داستان‌هایی از تجربیات کاری خودم می‌نویسم.
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید