با وجود گسترش ویروس منهوس کرونا در دو سال اخیر و رعایت فاصله اجتماعی دیدارها به شکل غیر حضوری و مجازی انجام می شد، الحمد لله با وجود واکسیناسیون عمومی جامعه و فروکش کردن موج اخیر کرونا در نوروز امسال امکان دیدار حضوری اقوام و خویشان البته با رعایت نکات بهداشتی وجود دارد و گرچه از طریق شبکه های اجتماعی، تلفن کردن و تماس تصویری می توان جویای احوال اقوام شد ولی دیدار رویاروی و نشست و گفت‌وگوی چهره به چهره، حلاوت و برکتی دیگر دارد.
در احادیث، عنوان «تزاور» و «ملاقات» مطرح است. دیدن و ملاقات کردن حضوری. البته احوال‌پرسی تلفنی هم خیلی خوب و نوعی صله‌رحم محسوب می‌شود، ولی جای «دیدار حضوری» را پر نمی‌کند. پیام دادن و برقراری ارتباط تصویری با اقوام و دوستان نیکوست، اما بار سفر بستن و حضور خدمت پدر و مادر و بستگان و آشنایان رسیدن و آنان را شاد کردن، ثوابی مضاعف و تأثیری افزون‌تر دارد. می‌گویید نه؟ امتحان کنید!
شما خودتان از دیدار چهره برادر یا فرزند یا دوست بیشتر خوشحال می‌شوید - اگر از سفر آیند - یا از شنیدن صدایشان از آن سوی سیم‌های مخابرات؟ تازه، این خودش نشان محبت بیشتر و صمیمیت و یکدلی در رابطه‌هاست. اگر هنگام درگذشت یکی از اقوام، از دوستان و آشنایانتان کسی پیام تسلیت بفرستد، با آن که از شهر و محله خود پیش شما آمده، از نزديك در غمتان شريك شود و در مراسمتان شرکت کند، کدام يك را صمیمی‌تر می‌یابید؟ رفت‌وآمد خودتان با دیگران نیز چنین است. هرگز به تماس و پیام قناعت نکنید و «صدا» و «استیکر» و «عکس» را به‌جای دیدار حضوری ننشانيد.
«اویس قرنی» را شنیده‌اید که از مادر اجازه گرفت و از «یمن» به «مدینه» آمد تا محبوبش، محمد مصطفی (ص) را یک‌بار بیند و برگردد. و چنان شد که پیامبر اکرم (ص) فرمود: من بوی بهشت را از سوی قرن می‌شنوم، چه بسیار مشتاق تو هستم، ای اویس قرن! «تفوح روایح الجنه من قبل قرن، و اشوقاه اليك يا اویس القرن» (سفینة البحار، ج ۱، ص ۵۳).
ادامه محتوا را در سایت زیر ببینید:
