زئولیت یا سنگ جوشان واژه ای ریشه گرفته از زبان یونانی می باشد، تبادل یونی در کشاورزی، نفش به سزا در تصفیه آب و فاضلاب و تولید مواد غذایی دام و طیور از جمله موارد استفاده این ماده معدنی است. این گروه کانی ها دارای ساختار متخلخل می باشد و به رنگ های زرد، سفید، قهوه ای مایل به سرخ و در مواردی بی رنگ در طبیعت یافت می شود.
فرم تشکیل طبیعی زئولیت شامل تشکیل آن در دریاچه های قلیایی، در آب های زیر زمینی باز و خاک محیط های دارای خاصیت قلیایی و رسوبات عمیق دریا می باشد.
در روش مصنوعی تولید زئولیت ابتدا سه مولکول آب و یک مولکول اکسید آلومینیم را در محلول داغ سدیم هیدروکسید حل کرده و سپس آن را با سیلیکات سدیم مخلوط می کنیم،نتیجه این مخلوط به مخازن ویژه ای که برای تشکیل ژل طراحی شده اند انتقال می یابد. در نتیجه بلور های زئولیت در دمای حدودی 94 درجه سانتی گراد شروع به تبلور شدن از محلول ژل می کنند.
در روش دیگر تولید زئولیت از آلتراسیون کائولین استفاده می شود در ابتدا کائولین را حرارت داده می شود و به متاکائولین تبدیل می شود بعد از این امر آن را کلسینه می کنند و سپس با استفاده از محول اسید مقداری از سیلیس موجود در آن را آزاد کرده و محلول را سدیم هیدروکسید می شویند تا در نهایت زئولیت به دست آید.
طبقه بندی های مختلفی برای زئولیت وجود دارد یکی از قدیمی های آن بر اساس شکل بلور می باشد.براساس آن زئولیت ها به دسته های رشته ای و ستونی، مختلط دسته بندی می شوند. بر اساس منشا شکل گیری نیز زئولیت ها را دسته بندی می کنند که بر اساس آن زئولیت ها به دسته های رسوبی و آتش فشانی دسته بندی می شوند.
