به نام خدا
سلام. از اونجایی که پست‌های اخیرم در مورد کتاب و نوشتن و نویسنده‌س، گفتم امروز از کتابی بنویسم که با کتابای دیگه فرق داره. کتابی که کلماتش از ملکوت به پایین اومده و مثل آب بارون که زمین مرده رو زنده میکنه، کلمات و مفاهیم این کتاب هم، هر دل خاک‌گرفته‌ای رو زنده میکنه.
مناسبت این پست هم با ماه رمضان که ماه نزول این کتاب هست، پیوند میخوره. امیدوارم تو این ماه، هرچند با خوندن چند آیه، از اشارات این کتاب آسمانی تو زندگی‌مون بهره ببریم.
اما مطلبی که دلیل نوشتن این پست شد، خوندن پست یکی از دوستان در ویرگول بود (برای خوندن پست اینجا کلیک کنید.)
ایشون چند آیه رو جمع‌آوری و حتی برای این آیات تصاویر بسیار زیبایی هم طراحی کردن. آیاتی که اگه بهشون عمل بشه، میتونه خیلی از مشکلات رو برطرف کنه.
خوندن این آیات تو این ماه، و به ویژه تو این شرایط گرفتاری بیماری، موجب تامل شد و تصمیم گرفتم بنده هم یک آیه بنویسم. دوستان هم اگه آیه‌ای مدنظرشون هست، تو قسمت نظرات ارسال کنن.
وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ
و هنگامى که بندگان من، از تو درباره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم. دعاى دعاکننده را، به هنگامى که مرا مى خواند، پاسخ مى گویم. پس باید دعوت مرا بپذیرند، و به من ایمان بیاورند، تا راه یابند (و به مقصد برسند).
(بقره/186)
